ƏSASLANMAQ
гл. 1. са темелдихъ (асасдихъ) далу кутун, далу агалдун; 2. асас яз кьун (гьисабун), далу кутун (агалдун); бинеламиш хьун; qanunlara əsaslanmaq къанунрал бинеламиш хьун; 3. пун кутун, чка мягькемарун.
f. to be* guided (by), to rest (upon); to be* based / grounded (on); O, təcrübənin nəticələrinə əsaslanır He / She is guided by the results of the exp
Полностью »глаг. основываться, опираться (иметь что-л. своим основанием, источником). Nəyə əsaslanırsınız? На чем вы основываетесь? plana əsaslanmaq основываться
Полностью »f. 1. Bir təmələ söykənmək, bir əsasa istinad etmək. 2. Özü üçün əsas götürmək, istinad etmək. Ciddi dəlillərə əsaslanmaq
Полностью »