ГРОБ

м 1. tabut; 2. qəbir, gor; ◊ вогнать (вколотить, свести) в гроб öldürmək, ölümünə səbəb olmaq; стоять одной ногой в гробу bir ayağı gorda, bir ayağı evdə; по гроб ölüncəyə qədər; до гроба qəbirə gedənə qədər, ölənədək; в гроб глядеть (смотреть) axır günlərini yaşamaq, bir ayağı qəbirdə (olmaq); близок к гробу ölümü yaxınlaşıbdır.

ГРИФОН
ГРОБИК

Значение слова в других словарях