ДИССИМИЛЯЦИЯ

ж мн. нет dissimilyasiya (1. ayrılma, dağılma, pozulma; 2. dilç. bir-birinə bənzər iki səsdən birinin başqa səslə əvəz olunması hadisəsi; məs.: “zərər” sözündəki ikinci “r”-in ‘l’ ilə deyilərək “zərəl” kimi tələffüz olunması).

ДИССИМИЛЯТИВНЫЙ
ДИССИМУЛИРОВАТЬ

Digər lüğətlərdə