сов. 1. yanıb qurtarmaq, yanıb kül olmaq; 2. tamamilə çürümək.
сов. 1. yanıb qurtarmaq, yanıb kül olmaq; 2. tamamilə çürümək.
-тлеет; св. см. тж. дотлевать Кончить тлеть; тлея, догореть. Костёр дотлел. Головешка, сигарета дотлела. Закат дотлел. Дотлел последний луч солнца.
Tam oxu »