ИНЖИЛ
ӀӀ n. gospel.
1. əncir; 2. инжилдин a) əncir -i [-ı]; b) инжил söz. sif.; инжилдин тар əncir ağacı.
Tam oxu »|| ИНЖИР фарс, сущ., ди, -да; -ар, ри, -ра хъипи рангунин кӀерецриз ухшар авай хъуьтуьл ва ширин емиш
Tam oxu »араб, сущ.; -ди, -да; хашпара диндин кьилин ктаб. Хашпарайрихъ инжил, чувудрухъ Талмуд, мусурманрихъ Къуръан ава
Tam oxu »