м 1. son, axır; конец года ilin sonu (axın); доводить до конца axıra çatdırmaq; 2. qurtaracaq; в конце селения kəndin qurtaracağında; 3. aqibət, axır, son, nəticə; конец будет плохой aqibəti (axın, sonu, nəticəsi) pis olacaqdır; 4. uc; конец палки ağacın ucu; 5. məc. ölüm, axır; 6. baş; он живёт в друтом конце посёлка o, qəsəbənin o biri başında yaşayır; 7. xüs. ip, buraz (gəmini, qayığı sahilə bağlamaq üçün); 8. məsafə, yol; 9. baş (məsafə, yol mənasında); билет в два конца hər iki başa bilet; ◊ в конце концов nəhayət, ən axırı, ən sonu; на худой конец bəd ayaqda, bədəbəddə; под конец nəhayət, axırda; и концы в воду (хоронить) izini itirmək; на этот конец bu dəfəlik; без конца daim, həmişə, uzun-uzadı; и дело с концом vəssəlam; конца-краю нет ucu-bucağı yoxdur; один конец birdir, fərqi yoxdur; nə olur olsun; в конец lap, tamamilə, büsbütün; со всех концов hər yerdən, hər tərəfdən, hər yandan; из конца в конец başdan-başa; положить (чему-л.) конец son qoymaq; приходить к концу başa çatmaq; во все концы hər yerə, hər tərəfə; едва (еле, кое-как) сводить концы с концами güc-bəla ilə dolanmaq.