КЪАЙ

сущ.; -ю, -я; -яр, -яри, -яра 1) мекь, мекьивал. РикӀиз къайи хъуьтӀуьн саврух къай хьтин... Е. Э. РикӀел гьваш. Циф акьалтзамазди цавал Вегь къуьнерихъ еке кавал: Къаюкай квез тахьуй завал... С. С. Фекьийриз. «Сибирдин къаяриз дурум гана, ЦӀелегуьнрин тама пуч хьайи кесиб» лугьуз папа чӀарпут чухвана. 3. Э. Кек галкӀизва.. Подвалда ахьтин къай къекъвезвай хьи, я шуьшедин чӀунарин митилар алчуднавай турбайри, я къай галукь тийиз аквазвай пипӀери къен ичӀи, тан кьелечӀ хьанвай кчаз чимивал хугузмачир. А. Исм. Эхиримжи къув. 2) нугъ. гар, шагьвар. * сивиз къай гун.

* къай фин гл., низ 1) мекьивилелай азарлу хьун. 2) куьч., ягьанат дуьз фагьумдай мумкинвиликай магьрум хьун.

* къаю кьун гл., вуж къаюн таъсирдик жувжувавай квахьун. Амма Жаватаз са затӀни ахквазмачир. Ам лап вижевайдаказ къаю кьунвай. Далу тахта хьиз хьанвай. Гь. М. Хаяр.

* къаю тухун \[ягъун\] гл., вуж-вуч гзаф мекьи хьуникди тӀебии гьалдай акъатун. Гила кӀвалин пипӀе гуькьнавай Мухлисат къаю янавай кӀел хьиз хьанвай. 3. Э. Муьгьуьббатдин цӀелхем.

КЪАЗУНУН
КЪАЙГЪАНАХ

Digər lüğətlərdə