ЛУЬКӀУЬНУН

гл., вуж; -да, -на, -из, -зава; -а, ип, ±. рай, -мир; луькӀуьн тавун, луькӀуьн тахвун, луькӀуьн хъия жуван фикир лугьуз сивяй гафар акъудун. Лезги чӀалал Тамам гъейран хьана зун, Акур чӀавуз дишегьли, зав луькӀуьнай. А. С. Лезги чӀалан аламатар чӀехи я. Анжах квекай луькӀуьнайтӀани, адан гафара Ватандин, КцӀарин дидардихъ цӀигелвал..., рикӀин тӀал авай. ЛГ, 2004, 8.Ӏ. Имидин хва, рикӀ ийир тӀар, Сив харчи яз лекӀвез жеда. СА. Межлисда авай дустариз. Синоним: рахун. ☼ 2001 - йисуз акъатай Орфографиядин словарда, виликан йисаринбурулай тафаватлу яз, и глаголдин буйругъдин форма луькӀуькӀа ганва. Им, чи фикирдай, нугъатдин форма я.

ЛУЬКӀУЬН
ЛУЬЛ

Digər lüğətlərdə