ОБРУШИТЬСЯ

сов. 1. yıxılmaq, uçmaq, dağılmaq, sökülmək, çökmək; 2. məc. üz vermək (hadisə), tökülmək, düşmək; на него обрушилась масса несчастий ona çox bədbəxtliklər üz verdi; все заботы обрушились на меня bütün əziyyətlər üzərimə düşdü (töküldü); 3. məc. üstünə düşmək. üzərinə hücum etmək, üzərinə atılmaq; обрушиться на врага düşmənin üzərinə hücum etmək (atılmaq).

ОБРУШИТЬ
ОБРЫВ

Digər lüğətlərdə