м 1. yarma, yarılma; parçalama, parçalanma; 2. (siyasi) təfriqə, ayrılma, ikitirəlik, nifaq; 3. tar. raskol (XVII əsrin ortalarında Rusiyada bir sıra təriqətlərin əmələ gəlməsilə nəticələnən dini hərəkat).
м 1. yarma, yarılma; parçalama, parçalanma; 2. (siyasi) təfriqə, ayrılma, ikitirəlik, nifaq; 3. tar. raskol (XVII əsrin ortalarında Rusiyada bir sıra təriqətlərin əmələ gəlməsilə nəticələnən dini hərəkat).
-а; м. 1) к расколоть - раскалывать и расколоться - раскалываться. Раскол мрамора. Раскол в партии. Раскол русской церкви. 2) Место, по которому что-л. расколото. Широкая поверхность раскола. 3) Религ
Полностью »1. кьве патахъ ччара хьун, къакъатун; кьве патахъ ччара авун. 2. раскол (11-виш йиса Россияда христиан диндин гьерекат; идан нетижада са шумуд секта
Полностью »