м 1. rupor (səs gücləndirən boru); 2. məc. yayıcı, intişarçı, carçı.
м 1. rupor (səs gücləndirən boru); 2. məc. yayıcı, intişarçı, carçı.
рупор (1. ван гужлу хьун патал ишлемишдай са кьил гьяркьуь турба, къаргъу, мес. гимида команда гудайла рупордин шуькIуь кьилел кIуф эцигна лугьуда
Tam oxu »-а; м. (голл. roeper) см. тж. рупорный 1) Расширяющаяся труба (круглого или прямоугольного сечения), служащая для усиления звука. Говорить в рупор. Рупор громкоговорителя. Сложить ладони рупором. 2) ч
Tam oxu »