сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера султан тир пешекарвал. 1730 - йисуз султан Агьмеда вичин тахт-таждилай гъил къачурла Истанбулда султанвилин таж Магъмуда вичин кьилел алукӀна. З. Р. Гьажи-Дауд.
* султанвал авун гл., ни султандин къуллугъ кьиле тухун. - Къуй паталай атана чи кьилел султанвал тавурай А. А. Лезгияр.