ХЪАРХЪ

сущ.; -уни, -уна; -ар, -ари, -ара винел чкал аламай кӀерец. Хъархь. Рекьин къерехра Хъархъун ва маса къелемар акӀуриз са шумуд йис я. К. 1985, 31. VӀӀ.

* хьархъу(н) тар сущ. кӀерец тар. Багъдин юкьни юкьвал лап пуд мертебадин кӀвалер кьван кьакьан хъархъу тар авай. А. А. Лезгияр. Черновцыда хъархъун тарарилайни еке, чӀуру шабалатдин тарар авай. Ш. Шабатов. «Лезги Чапаев».

ХЪАПӀ
ХЪАХЪ

Digər lüğətlərdə