BÜKÜCÜ
1. sif. Bükən. Bükücü maşın.
2. is. Bir şeyi bükməklə məşğul olan işçi.
1. прил. къатдай; къатна кӀватӀдай; алчударна, арушна, элкъуьрна са затӀуник кутадай (мес. машин); 2
Полностью »I сущ. 1. обёрточница, обёртчица 2. мед. сгибатель (о мышце) 3. полигр. фальцовщик, фальцовщица II прил
Полностью »