LÉKSİKA

[ yun. ] Hər hansı bir dildə və ya dialektdə işlədilən sözlərin məcmusu. Azərbaycan dilinin leksikası.
// Hər hansı bir yazıçının əsərinin lüğət tərkibi. Füzulinin leksikası. Vaqifin leksikası. M.F.Axundzadənin leksikası.

Синонимы

  • LEKSİKA LEKSİKA. (dilç.), LEKSİKON, LÜĞƏT EHTİYATI, LÜĞƏT TƏRKİBİ, LÜĞƏT, SÖZ EHTİYATI
LEKSİK
LEKSİKÓQRAF
OBASTAN VİKİ
Leksika
Leksika (q.yun. τὸ λεξικός) – Sözün Lüğət Tərkibini öyrənir. Dilin əsas vahidlərindən biri sözdür. Dildəki sözlərin hamısı birlikdə dilin leksikasını, yəni lüğət tərkibini təşkil edir. Leksika yunan sözüdür: lexikos – lüğət, loqos – təlim deməkdir. Leksikanı öyrənən dilçilik bölməsi leksikologiya adlanır. Leksikologiyada sözlərin mahiyyəti, onların formaca və məzmunca əmələ gətirdiyi qruplar, sözlərin mənşəyi və işlənmə dairəsi öyrənilir. Dilimizdəki sözlərin çoxunun həm leksik, həm də qrammatik mənası vardır. Sözün birbaşa ifadə etdiyi mənaya onun leksik mənası deyilir. Başqa sözlə desək, sözün leksik mənası onun məzmununu bildirməsi, hər hansı bir anlayışı ifadə etməsidir.

Значение слова в других словарях

басо́к кривенько обоснова́ние подса́сываться анатоми́роваться кошево́й протле́ть сма́льта ходя́чий ядови́тость мумия agglomerative baygall churchgoer evanescent exta gene bank laconical miasma sand-pump submersion душевный медник разъезд расклёпывать