sif.
1. Zibil olan, süpürülməmiş, zibildən təmizlənməmiş. Zibilli otaq. Zibilli küçə.
2. İçərisində yararsız, zərərli kənar şey olan. Zibilli buğda. Zibilli düyü. Zibilli pambıq.
прил. 1. зибилар авай, зибилди кьур, шткун тавур (мес. кӀвал); 2. зибилар квай, гьешемар квай (мес. къуьл)
Полностью »ZİBİLLİ – TƏMİZ İki arvadlının evi zibilli olar (Ata. sözü); Yazın təmiz havasından nəfəs almaq üçün əlləşirdilər (M
Полностью »прил. засорённый: 1. содержащий много сора. Zibilli düyü засорённый рис, zibilli taxıl засорённое зерно 2
Полностью »