Толковый словарь азербайджанского языка

  • ZUBUL

    is. Odun doğramaqda, bərk materialda deşik açmaqda istifadə olunan mıxça

    Полностью »
  • ZUMAR

    is. məh. Qış ehtiyatı. Hamının anbarında üzümü, narına-heyvasınatan qış zumarı [var]. Mir Cəlal

    Полностью »
  • ZÚMMER

    is. [alm. Summer] tex. Səs siqnalları vermək üçün radiotexnika və telefoniyada işlədilən elektrik cihazı və cihazda eşidilən qırıq səs

    Полностью »
  • ZUR

    klas. bax zor. Bir tərəfdə görürəm qüvvəti-zur; O biri yanda bilik, fənn, şüur… Ə.Nəzmi. Qızlara insan deyib; məxluq edir başına zur

    Полностью »
  • ZURNA

    is. Nəfəslə çalınan boruşəkilli, ağzıgen, kəskin səsli musiqi aləti. Zurna çalmaq. – Birdən qulağıma zurna səsi gəldi

    Полностью »
  • ZURNA-BALABAN

    is. Zurna və balaban. [Qarovulçu:] Odur kəndin camaatı, uşaqlıböyüklü zurna-balabanla buraya gəlirlər

    Полностью »
  • ZURNA-BALABANLI

    sif. Zurna və balaban çalınan (çalğılı). [Tükəz qarı:] Sənə toy lazımdır, kişi, özü də zurna-balabanlı bir toy… S

    Полностью »
  • ZURNA-QAVAL

    is. Zurna və qaval. Zurna-qaval səsi. – Çalma, dəxi bu zurnaqavalın işə keçməz! Bifaidədir, cəngü cidalın işə keçməz! Ə

    Полностью »
  • ZURNAÇI

    is. 1. Zurna çalan çalğıçı. Qızı öz kefinə qoysan ya zurnaçıya gedər, ya halvaçıya. (Ata. sözü). Zurnaçılar çalmağa başlayırlar

    Полностью »
  • ZURNAÇILIQ

    is. 1. Zurnaçının işi, peşəsi, sənəti. 2. məc. Uzunçuluq, boşboğazlıq, naqqallıq

    Полностью »
  • ZÜBDƏ

    is. [ər.] köhn. 1. Ən çox bəyənilmiş hissə. 2. Nəticə, xülasə. 3. Qaymaq

    Полностью »
  • ZÜHƏL

    is. [ər.] Saturn planetinin ərəbcə adı (klassik şeirdə gözəlin surəti buna bənzədilir)

    Полностью »
  • ZÜHUR

    [ər.] Zahir olma, meydana çıxma, görünmə, çıxma. Günəşin zühuru. Ayın zühuru. – Hər zərreyi-zahirin zühuri; Bir özgəyə bağlıdır zəruri

    Полностью »
  • ZÜKUR

    is. [ər. “zəkər” söz. cəmi] klas. Kişilər. Hər yerdə zükur və ünas bimaristanları olurdu ki, qərib və bikəs mərizlərə orada müalicə edib pərəstar olur

    Полностью »
  • ZÜLAL

    is. [ər.] 1. Saf, sərin, dadlı su (klassik şeirdə adətən təmizlik, saflıq rəmzi kimi işlənmişdir). Şəfayi-vəsl qədrin hicr ilə bimar olandan sor; Züla

    Полностью »
  • ZÜLALİ

    sif. [ər.] biol. Zülala aid olan, zülaldan ibarət olan. Zülali birləşmələr. Zülali maddələr

    Полностью »
  • ZÜLAM

    [ər. zəlam] klas. 1. bax zülm. 2. bax zülmət. Ətraf zülam içində yeksər; Göylərdə görünməyir bir əxtər

    Полностью »
  • ZÜLF

    is. [fars.] şair. Saç (xüsusilə üzün iki tərəfində sallanan tellər). Təbriz üstə Marağa; Zülfün gəlməz darağa; Axtarıram yarımı; Düşüb soraq-sorağa

    Полностью »
  • ZÜLFLÜ

    sif. Zülfü, zülfləri olan. Pərişan zülflü gözəl

    Полностью »
  • ZÜLM

    is. [ər.] Ədalət və insafa zidd olan hal və hərəkət, güclünün gücsüzə qarşı göstərdiyi amansız təzyiq, haqsızlıq, insafsızlıq, ədalətsizlik, cəfa

    Полностью »
  • ZÜLMAT

    bax zülmət

    Полностью »
  • ZÜLMATLI

    bax zülmətli. Vərəmli, zülmatlı zindan görünür; Hər gül bir zəhərli tikan görünür. M.Rahim

    Полностью »
  • ZÜLMƏT

    is. [ər.] 1. Qaranlıq. Axşamdır, gün batmış, şəfəq saralmış; Çölə zülmət çökmüş, hava qaralmış. A.Səhhət

    Полностью »
  • ZÜLMƏTXANA

    is. [ər. zülmət və fars. …xanə] klas. Qaranlıq yer. Yatıbsan, oyan, dağlar! Al-yaşıl boyan, dağlar! Bura zülmətxanadır; Necədir o yan, dağlar! (Bayatı

    Полностью »
  • ZÜLMƏTLİ

    sif. Qaranlıq. Sən gözləmirmisən yaşamaqdan çox il hələ; Zülmətli yollar içrə gəzirsən neçin belə? A

    Полностью »
  • ZÜLMKAR

    is. [ər. zülm və fars. …kar] Zalım, zülm edən, müstəbid. Əzəl fürsət bizdə idi həmişə; İndi fürsət zülmkara düşübdü

    Полностью »
  • ZÜLMKARCASINA

    zərf Zalımcasına, insafsızcasına, amansızcasına

    Полностью »
  • ZÜLMKARLIQ

    is. Zülm etmə, zalımlıq etmə, zülmkarlara xas olan hal və sifət. Deyirlər, məclislərdə mənim zülmkarlığımdan danışırsan

    Полностью »
  • ZÜLUM

    sif. [ər. zəlum] klas. 1. Həddindən artıq zülm edən, haqsızlıq edən, qəddar, çox zalım. 2. Zülm. Cahan, cahan deyil daha, züluma aşiyanədir; Qalıbsa ə

    Полностью »
  • ZÜLÜM-ZÜLÜM

    zülüm-zülüm ağlamaq – acı-acı ağlamaq, zar-zar ağlamaq. …Bir maral yerə uzanıb gözlərinin yaşını abineysan kimi tökür, zülüm-zülüm ağlayırdı

    Полностью »
  • ZÜMRƏ

    is. [ər.] 1. Silk, ictimai təbəqə, sinif. Ziyalı zümrəsi. – Mirzə Səməd şəhər məktəbini qurtarıb iyirmi yaşından etibarən məmur zümrəsinə daxil olmuşd

    Полностью »
  • ZÜMRÜD

    [ər.] 1. is. Yaşıl rəngli qiymətli daş. 2. Sif. mənasında. Zümrüddən qayrılmış. Zümrüd bilərzik. Zümrüd üzük qaşı

    Полностью »
  • ZÜMRÜDGÖZLÜ

    sif. şair. Yaşılgözlü, gözləri yaşıl

    Полностью »
  • ZÜMRÜDÜ

    sif. Zümrüd kimi, zümrüd rəngində, yamyaşıl

    Полностью »
  • ZÜMZÜMƏ

    is. [ər.] Ahəstə səslə, pəsdən, özü üçün oxuma, dodaqaltı oxuma. Eşitdim cavanların şirin zümzüməsini; Dinlədim layla deyən anaların səsini

    Полностью »
  • ZÜMZÜMƏLƏMƏK

    f. Zümzümə etmək, dodaqaltı oxumaq, nəğmə oxumaq. // Məc. mənada. Dağlardan əsən meh əbasını yellədikcə xoşlanır, dodağının altında zümzümələyirdi

    Полностью »
  • ZÜMZÜMƏLİ

    sif. Zümzümə ilə oxuyan; təranəli, ahəngli. Çalxanır dəryalar, çığırışır qazlar; Zəm-zəm zümzüməli göllərin, dağlar! Aşıq Ələsgər

    Полностью »
  • ZÜNNAR

    is. [ər.] Xristian keşişlərinin ibadət zamanı bellərinə bağladıqları ucları aşağı sallanan sərt qurşaq (klassik şeirdə xristianlıq rəmzi kimi işlənmiş

    Полностью »
  • ZÜRAFƏ

    is. [ər.] zool. Boynu çox uzun və qabaq ayaqları dal ayaqlarından uzun, gövşək Afrika heyvanı. Zürafə boynuna bənzərdi boynu; Məğrur, ədalı bir duruşu

    Полностью »
  • ZÜRRİYYƏT

    is. [ər.] klas. Övlad, nəsil, soy. [Şah:] Məndən sonra mal-dövlətimə … sahib olacaq bir zürriyyətim yoxdur

    Полностью »
  • ZÜVÜLDƏMƏ

    “Züvüldəmək”dən f.is

    Полностью »
  • ZÜVÜLDƏMƏK

    bax züyüldəmək2

    Полностью »
  • ZÜVVAR

    bax zəvvar. Züvvarları gözləyənlər gözlərini haman tüstü tərəfə tutub, səbirsiz gözləməkdə və söhbət etməkdə idilər

    Полностью »
  • ZÜY₂

    is. 1. Sürüşmək üçün buz meydança. 2. Xizək ilə buz meydançada sürüşmə. Züy getmək (buz üzərində sürüşmək)

    Полностью »
  • ZÜY₁

    is. Nəfəslə çalınan musiqi alətlərində səsi əsas alətin ahənginə uyğunlaşdırma, onun çaldığı havanı təkrar etmə

    Полностью »
  • ZÜYÇÜ

    is. Zurnaçalanın yanında züy tutan çalğıçı. Züyçü züy tutar, zurnaçı zurna çalar. (Ata. sözü)

    Полностью »
  • ZÜYÇÜLÜK

    is. 1. Züyçünün işi, peşəsi. 2. məc. Öz fikri olmayıb başqasının fikrini, sözlərini təkrar və ya müdafiə etmə

    Полностью »
  • ZÜYTUTAN

    bax züyçü

    Полностью »
  • ZÜYÜLDƏMƏ₁

    “Züyüldəmək1”dən f.is

    Полностью »
  • ZÜYÜLDƏMƏ₂

    “Züyüldəmək2”dən f.is

    Полностью »