ZƏDƏLİ

sif. Zədəsi olan, zədə dəymiş; əzik. Zədəli yer. Zədəli bədən.
– Qarı isə ömrünün son çağında onun dərdini dinləyən adama zədəli qəlbi ilə hörmət bəsləyir. S.Rəhimov.
Qayçılayanlar isə şüşə kimi ağ, qara salxımları zədəli gilədən təmizləyirdilər. Mir Cəlal.

// məc. Yaralı.
Bu əllər yad əlidi; Köməyim dad əlidi; Gedirsən, tez qayıt gəl; Ürəyim zədəlidi. (Bayatı).

Синонимы

  • ZƏDƏLİ əzik — yaralı — sınıq

Антонимы

  • ZƏDƏLİ ZƏDƏLİ – SAĞLAM Qayçılayanlar isə şüşə kimi ağ, qara salxımları zədəli gilədən təmizləyirdilər (Mir Cəlal); Gənc sağlam salxımları bir tərəfə qoydu (“
ZƏDƏLƏNMİŞ
ZƏDƏLİLİK

Значение слова в других словарях

диато́ника изверже́ние коррозио́нный наста́вочный непрофессиона́льность океано́лог преумножа́ть прозира́ть пыре́йник Пьеро́ сострада́тель филли́т безжи́зненный конкурса́нт солове́ть калужина убарас abominate beribboned green-sickness Salzburg shooting specularite spot-check воздвигнуть