f. 1) günəş, gün; 2) m. gözəl, dilbər.
f. 1) günəş, gün; 2) m. gözəl, dilbər.
is. [fars.] şair. Günəş. Cam içrə mey ki, dairə salmış hübab ona; Ayinədir ki, əks salır afitab ona. Füzuli
Полностью »Farscadır, tab “isti” deməkdir. Yay fəslinin adı tabistandır (isti məkan). Aftab “günəş” “günəş üzlü (gözəl, parlaq)” deməkdir
Полностью »