ALIM
сущ. куьгьн. 1. къахчудайди, къачудай затӀ, тӀалаб; // акахьайди; 2. садра кьадай кьван затӀ.
is. köhn. 1. Alacaq, tələb. Altıda alımı yox, beşdə verimi. (Məsəl). 2. Bir götürüm, bir tutum
Полностью »сущ. 1. то, что подлежит сбору 2. охапка (такое количество чего-л., которое можно взять, унести, обхватив руками); alımını vermək: 1
Полностью »alımını vermək // alımını ətəyinə bükmək: (Şərur) abır vermək, məzəmmət etmək. – Getdim alımını ətəyinə bük’düm
Полностью »El arasında “alımını vermək” ifadəsi işlədilir. Alım mənbələrdə borc kimi açıqlanıb. Deməli, “payını vermək”(əvəz çıxmaq) deməkdir
Полностью »