ALDADICILIQ
сущ. алцурарун, рекьяй (кьиляй) акъудун; тапрукьвал, тапархъанвал.
I сущ. 1. обман 2. соблазнительность II прил. 1. обманный 2. соблазнительный
Полностью »is. caractère m illusoire ; apparence f trompeuse ; séduction f (yoldan çıxarma, tovlama, aldatma) ; fascination f (heyran etmə, cazibə) ensorcellemen
Полностью »is. Aldatma işi, yoldan çıxarma, başdan çıxarma; yalançılıq. [Qətibə Toğrula:] Xüsusən sizdə olan aldadıcılıq və dostlara yalan satmaq sizin taxt-tacı
Полностью »