ARANÇI
сущ. нугъ. куьгьн. 1. аранчи (гатуз яйлахдиз куьч тахьана вичин майишатда кӀвалахзавай лежбер); 2. аранви (аранда яшамиш жезвай кас); 3. виликра арандай дагъдиз (яйлахдиз) шей ялдай, мал маса гана анай шур, ниси ва мс. хкидай кас.
is. məh. köhn. 1. Yayda yaylağa köçməyib, öz təsərrüfatında qalıb işləyən kəndli. // Aran yerlərdə yaşayan adam
Полностью »сущ. 1. житель низменной полосы 2. диал. человек, остающийся на аране до конца уборки хлебов
Полностью »(Qazax) biçin işlərini qurtaranadək yayda aranda qalan adam. – Arançılar piçinnən soηra gəlellər
Полностью »ARANÇI – DAĞÇI Arançı qardaş, xoş gördük, oralarda nə var, nə yox? (İ.Şıxlı); Dağçı aran yerlərində çox qala bilməz
Полностью »