şıllaqatan
sif. Təpik (şıllaq) atmaq xasiyyəti olan. Şıllaqatan at.
I сущ. брыкун, брыкунья (о брыкающемся животном) II прил. см. şıllaqcıl
s. kicking
ŞILLAQÇI прил. кӀуру(в) ядай, кӀурув ядай хесет квай (мес. балкӀан).
брыкливый, брыкун
I. i. bax şıllaqçı II. s. bax şıllaqatan
м şıllaqçı, şıllaqatan, təpikatan.
прил. təpikatan, təpəyən, şıllaqatan; брыкливый конь təpikatan at.