Prilotka
Prilotka — tək at qoşulan nəqliyyat növu.
Quruluşca qazalağa oxşayırdı və ona bir at qoşulurdu. Dord əsas hissədən ibarət idi:
ox və təkərlər
ox uzərindəki iki ədəd yay
arabanın “evi”
arabanın qollarıPrilotkanı qurşadırmaq ucun əvvəlcə ox və təkərlə hazırlanırdı və yaylar oxun ustunə bərkidirdi. Sonra qollar uzərində qurulmuş prilotkanı “evi” yayların ustunə qoyularaq xususi dəstəklə onlara bağlanırdı. Prilotka qazalağa nisbətən daha rahat nəqliyyat novu idi. Onun “evi” nin icərisində hazırlanmış yumşaq oturacaqda ili adam əyləşə bilirdi. Oturacağı doşəmədən xeyli hundurdə yerləşirdi. Təkərlərin qaldırdığı toz-torpağın qarşısını almaq məqsədilə təkərlərini ustunu “evin” yanlarına “qanad” adlanan hissələr bağlanırdı. XIX əsrin 30-cu illərinə qədər işlədilmiş pritlotkanı daha yumşaq nəqliyyat novu etmək ucun onun təkərlərinə son zamanlar rezin şinlər də kecirilmişdi. Təntənəli gunlərə ondan istifadə etmək boyuk şərəf sayılırdı.
Pritça
Pritça - kiçik və orta həcmli nəsr nümunəsi, ədəbi janr.
Pritçada fikir üstüörtülü şəkildə, mətnaltı, dolayısıyla oxucuya çatdırılır.
Pritça kiməsə, nəyəsə ünvanlana, müraciət oluna, yaxud da təhlil, araşdırma səciyyəsi daşıya bilər
Dzen pritçası insanlara doğru yolu və müdrikliyə düşünməli olduğun şəkildə başa salır.
Prıtıka burnu
Prıtıka burnu (rus. Притыка) - Barens dənizinə daxil olan Kola körfəzinin qərb sahillərində yerləşən burun. Strovı və Dvoryanoy burunları arasında yerləşir.
XX əsrin 60-cı illərində Kisloqubinski qabarma elektrik stansiyasının quraşdırılma işləri burunda aparılmışdır. Sonradan isə stansiya dənizə dartma vastəsi ilə aparılmışdır.
== Ədəbiyyat ==
Притыка // Кольская энциклопедия. В 5 т. Т. 4. П — Т / Гл. ред.