is. Naxünəkçinin xasiyyəti, sifəti. Naxünəkçilik eləmək.
naxünəkçilik
сущ. привычка брать без спроса чужие вещи, продукты
сущ. синтӀ ядай касдин хесет.
is. Naxünək vurmağı adət etmiş adam. Naxünəkçinin cibi gen olar. (Məsəl).