(Basarkeçər) çox yeyib məst olmaq. – Qoyun o qədər arpa ye:f ki, pıxınıf
(Zəngəzur) kökəlmək. – Sona dağda o ki var yeyib pısıxıb
(Göyçay) hürkmək
(Çənbərək) qovub salmaq, doldurmaq. – Qoruxçu malı dama paxıdı
(Çənbərək) küsmək. – İsmeyil bizdən pıxıf; – Sən də pıxdın axırda bizdən?