qıyğaclama
“Qıyğaclamaq”dan f.is
qıyqaclama
сущ. от глаг. qıyqaclamaq
f. Bir şeyi (kağızı, parçanı və s.-ni) qıyğacı bükmək və ya qıyğacı kəsmək. Çarqatı qıyğaclayıb başına atdı
сложить или резать материю, бумагу и прочее наискось
глаг. nəyi сложить, срезать (материю, бумагу и проч.) наискось, вкось
гл. кирсеба кӀватӀун, къатун ва я атӀун (ччар, парча ва я мс. затӀ).
qıyqaclamaq
qıyğaclamaq
qıyqaclanma
сущ. от глаг. qıyqaclanmaq
“Qıyğaclanmaq”dan f.is
məch. Qıyğacı bükülmək, ya kəsilmək
сущ. от глаг. qıynaqlamaq
глаг. резаться, быть срезанным, складываться, быть сложенным вкось
“Qırba(n)clamaq”dan f.is
“Qırma(n)clamaq”dan f.is
qıyqaclanmaq
qıynaqlama
qıyğacılanma
qıyğacılatma