is. [ər. “sərf” söz. cəmi] köhn. Sərf olunan şeylər, xərc olunan pullar; məxaric
Tam oxu »[ər. “sərf” söz. cəmi] сущ. куьгьн. серф хьайи (авур) затӀар, харж хьайи (авур) пулар; акъатзавайди, жувай акъатзавай харжи
Tam oxu »SƏRFİYYAT1 ə. «sərf» c. 1) sərf olunan pul və şeylər; 2) t. mühasibat dəftərinin məsarif (xərc) hissəsi. SƏRF(İYYAT)2 ə. dilçilikdə: morfologiya.
Tam oxu »...salma; 3) çevirmə, döndərmə. Sərfi-nəzər vaz keçmə, fikir verməmə. SƏRF(İYYAT)2 ə. dilçilikdə: morfologiya.
Tam oxu »1. sərf, xərc; sərf etmə, işlətmə, xərcləmə; sərfiyyat, məxaric, məsarif; 2. sərfə, xeyir, mənfəət, fayda; * серф авун a) sərf etmək, xərc etmək, işlə
Tam oxu »1. sərf, xərc; sərf etmə, işlətmə, xərcləmə; sərfiyyat, məxaric, məsarif; 2. sərfə, xeyir, mənfəət, fayda; * серф авун a) sərf etmək, xərc etmək, işlə
Tam oxu »