сущ. от глаг. subyektivləşdirilmək
глаг. субъективироваться, быть субъективированным
прил. филос. субъективированный (представленный с точки зрения субъективизма)
сущ. от глаг. subyektivləşdirmək
несов. subyektivləşdirilmək.
прич. fəls. subyektivləşdirilmiş.
ж мн. нет 1. fəls. obyektivləşdirmə, obyektivləşdirilmə; 2. təcəssüm; təcəssüm etdirilmə, ifadə olunma.