sif. Bir qulağı olmayan, bir qulağı kəsik. Tayqulaq Kəblə Novruza rast gəldim. M.S.Ordubadi.
прил. см. tayqulaq I
tayqulaqlı
s. bax tayqulaq
прил. са яб авай, са яб авачир, ябатӀай (мес. лам).
tayqulaq(lı), qulağıkəsik; ябатӀай лам tayqulaq eşşək.
tayqulaqlıq (xalç.)
tayqapaqlı
tağalaqlı
I прил. одноухий, с одним ухом II в знач. сущ. одноухий
tayqulaq
одноухий
s. one-eared
sif. à une oreille
qulağıkəsik, qulaqsız, tayqulaq.
прил. tayqulaq, birqulaqlı, qulağıkəsik.
прил. 1. qulaqsız; 2. tayqulaq, kərə (qoyun).