yerbəyerləşdirmək
f. Hər birini öz yerinə qoymaq, yerbəyer etmək. Şeyləri yerbəyerləşdirmək.
глаг. 1. умещать, уместить 2. размещать, разместить
гл. чка-чкадал авун (эцигун, кӀватӀун, тун), гьар сад вичин чкадал эцигун.
“Yerbəyerləşdirmək” dən f.is.
сущ. от глаг. yerbəyerləşdirmək
yerbəyerləşdirmə
глаг. 1. умещаться, быть умещённым 2. размещаться, быть размещённым
yerbəyerləşdirilmək
сущ. от глаг. yerbəyerləşdirilmək