сущ. 1. къекъвераг, идаз-адаз це лугьуз кьил хуьдай кас, тӀалабчи; // пер. гьар акур затӀ вичиз кӀан жедай, вил ацӀун тийир касдин гьакъинда; 2
Полностью »I. i. beggar; medicant; pauper; (qadın) beggar-woman* II. s. beggarly, destitute, indigent; (ölkə və s
Полностью »...belə “səhvlər” özünü göstərir. Dil ismindən diləmək feili ondan dilək sözü, nəhayət, diləkçi kəlməsi yaranıb. Deməli, sözün əsli diləkçidir. Türkmən
Полностью »DİLƏNÇİ [Sultan:] Qoy hamısı yansın, balaları qapılara düşüb dilənçi olsun (S.Rəhimov); GƏDA (məc.) Fərman bəy: Əlimə çörəkçin baxan bir gəda; Salıb v
Полностью »DİLƏNÇİ – DÖVLƏTLİ İndi dilənçi sifətində gəzirəm. Deməli, dövlətli, varlı bir bəy idim (Ə.Haqverdiyev). DİLƏNÇİ – VARLI Ey mənim yolçu, dilənçi lüt q
Полностью »sif. Diləyi olan, təmənnası olan; arzulu. Bir diləkli min ürəklə; Alqış deyir bütün dillər. S.Vurğun.
Полностью »...yolu ilə dolanan adam; yolçu. [Şamama Cadu:] Doğrusu budur ki, mən dilənçi … deyiləm. Ə.Haqverdiyev. Pirlər, ocaqlarda Münəvvər xanımın adı gələndə d
Полностью »(Cəlilabad) meşənin qırılmaq üçün ayrılmış sahəsi. – Ağac qıranda dilənkədən qıreylər, yoxsa abeşig tutey
Полностью »...нищий: 1) живущий подаяниями 2) неимущий, крайне бедный 2. нищенский. Dilənçi halında (vəziyyətində) в нищенском положении, dilənçi paltarında в нище
Полностью »...yetirilmişdi ki, vəsiyyətlərinə də ehtiram edilə idi. S.Hüseyn. □ Dilək diləmək – xahiş etmək, diləmək. Dərdli Kərəm, diləyini dilə sən; Ağlayasan, s
Полностью »тех. собачка (приспособление в виде зубца, препятствующее обратному движению в механизме)
Полностью »sif. və zərf Gilək dilində. Giləkcə bilmək. – [Kişi və arvad] giləkcə danışırdılar. S.Hüseyn.
Полностью »сущ. тех. 1. собачка (приспособление в виде зубца, пластинки и т.п. в различных устройствах) 2. шип (выступ какой-л
Полностью »