is. 1. Dilənmək yolu ilə dolanan adam; yolçu. [Şamama Cadu:] Doğrusu budur ki, mən dilənçi … deyiləm
Полностью »I сущ. 1. нищий, нищая: 1) человек, живущий подаяниями 2) разг. попрошайка II прил. 1. нищий: 1) живущий подаяниями 2) неимущий, крайне бедный 2
Полностью »I. i. beggar; medicant; pauper; (qadın) beggar-woman* II. s. beggarly, destitute, indigent; (ölkə və s
Полностью »сущ. 1. къекъвераг, идаз-адаз це лугьуз кьил хуьдай кас, тӀалабчи; // пер. гьар акур затӀ вичиз кӀан жедай, вил ацӀун тийир касдин гьакъинда; 2
Полностью »DİLƏNÇİ [Sultan:] Qoy hamısı yansın, balaları qapılara düşüb dilənçi olsun (S.Rəhimov); GƏDA (məc.) Fərman bəy: Əlimə çörəkçin baxan bir gəda; Salıb v
Полностью »Kökü “dil”dir. Dilən isə feildir və feil –çi şəkilçisi qəbul edə bilmir. Bəs necə olub? Udlaq, qırxlıq, əmlik, satlıq kimi sözlərdə də belə “səhvlər”
Полностью »DİLƏNÇİ – DÖVLƏTLİ İndi dilənçi sifətində gəzirəm. Deməli, dövlətli, varlı bir bəy idim (Ə.Haqverdiyev)
Полностью »