бессловесный, безответный, безмолвный, смиренный, безропотный, безгласный
Полностью »DİNSİZ – MÖMİN Dinsizin öhdəsindən imansız gələr (Ata. sözü); Mərhum Zeynəb xanım mömin, müsəlman bir Allah bəndəsi idi (Q.Qantəmir).
Полностью »...inanmayan; ateist. [Şeyx Sənan:] Dəlilik başqa bir fəzilətdir; Dinsiz olmaq da bir təriqətdir. H.Cavid. 2. məc. zar. Qəddar, mərhəmətsiz, insafsız ad
Полностью »DİNSİZ (dinə inanmayan, həm isim, həm də sifət kimi) Satırsan xaçpərəstə; Satırsan müsəlmana; Dinsizə də satırsan; Girsə əgər dükana (M.Rahim); BABI (
Полностью »I. i. atheist, irreligious person, nonbeliever II. s. 1. irreligious; godless; unbelieving; 2. d.d. merciless, brutal, cruel
Полностью »прил. сущ. динсуз (1. гьич са диндални чӀалахъ тушир, дин гвачир (кас); атеист; 2. пер. зар. къансар, регьимсуз, мергьяметсуз, инсафсуз кас).
Полностью »...безжалостный, бессердечный; немилосердный 3. пед. безрелигиозный. Dinsiz tərbiyə безрелигиозное воспитание II в знач. сущ. неверующий; неверующая; бе
Полностью »...зубов). Dişsiz qoca беззубый старик, dişsiz balina зоол. беззубый кит; dişsiz qalmaq обеззубеть, лишиться зубов, стать беззубым
Полностью »прил. разг. 1. немой (лишенный способности говорить) 2. безответный, безропотный (безмолвно терпящий упреки, требования) 3
Полностью »прил. 1. бездонный: 1. не имеющий дна, без донышка. Dibsiz vedrə бездонное ведро 2. перен. чрезвычайно глубокий, беспредельный. Dibsiz qaranlıq бездон
Полностью »(Meğri, Ucar) ağıldankəm; yüngülxasiyyət. – Dənsiz adam məclisdə yoldaşdarın utandırar (Ucar); – Tuğutda Anıxdan dənsiz adam yoxdu (Meğri) Dən suyu (
Полностью »sif. 1. Ağzında dişləri olmayan. Dişsiz ağız – dişsiz dəyirman. (Ata. sözü). Kişi quru çörəyi dişsiz damağında övkələdikcə çənəsi şaqqıldayır, gicgahl
Полностью »...Səssiz, cansız. Sanki bütün adamlar daş kimi dilsiz və cansız idi. M.İbrahimov. Nə balıqlar danışırlar; Nə də cansız dilsiz daşlar. M.Seyidzadə. 2. m
Полностью »sif. 1. Dibi olmayan. Dibsiz çəllək. – Dibsiz kisə – boş anbar. (Ata. sözü). 2. məc. Dibi çox uzaqda olan, dibi görünməyən, çox dərin. …Sel dibsiz bir
Полностью »туьрк, сущ.; -да, -да; -ар, -ри, ра дин гвачирди, диндиз аксиди. На ийизвай амалар динсуздани ийидач. Р. Антоним: динэгьли.
Полностью »прил. дин, иман гвачир, диндиз акси тир. # ~ гафар, ~ амалар, ~ инсанар. Астагъфируллагь! Субгьаналлагь! Калхуз хьана, гила динсуз мурдарар мискӀиндив
Полностью »I. s. 1. toothless; ~ adam a toothless man*; 2. zool. edentate; 3. məc. weak, fee ble; ~ adam 1) a toothless man*; 2) an impotent man*; ~ adam məc
Полностью »[ər.] прил. диндин; диндиз талукь; диндихъ галаз алакъалу тир (мес. адетар, махар).
Полностью »KİNSİZ – ƏDAVƏTLİ Güllü qarının xasiyyəti mülayim, ürəyi kinsizdir (T.Kazımov); Ondan özünü gözlə, ədavətli adamdır (“Ulduz”).
Полностью »прил. 1. кӀан квачир (мес. ведре); 2. пер. кӀан авачир, кӀан таквар, гзаф дерин; 3. пер. эхир авачир; и кьил, а кьил авачир, кӀан квачир (мес
Полностью »прил., сущ. 1. мез авачир, лал; // пер. ван алачир, чан алачир; 2. пер. сиве мез авачир, язух, фагъир, ажуз, мили, рахан тийир (кас)
Полностью »Ərəbcədir (əsli: zindiq), “dinsiz”, “Allahsız” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »n 1. dinsiz, ateist; dinə / Allaha inanmayan; 2. skeptik (hər şeydən şübhələnən adam)
Полностью »BƏDE’TİQAD f. və ə. 1) etiqadı dönük, heç şeyə inanmayan; 2) dinsiz, allahsız, kafir.
Полностью »adj 1. bütpərəst; dinsiz, mürtəd; vəfasız; 2. allaha / dinə inanmayan, ateist; ~ pamphlet ateist kitabça
Полностью »1. babi, babı (babilik məzhəbinə mənsub adam); 2. məc. dinsiz, kafir (tənə ilə işlədilir).
Полностью »1. mürtəd; allahsız, dinsiz, imansız, babi; dönük, xain; 2. məc. insafsız, rəhmsiz, mürüvvətsiz, zalım.
Полностью »...kobud, ədəbsiz, nəzakətsiz; зиндикь кас kobud adam; 2. zındıq, dinsiz, kafir (söyüş məqamında).
Полностью »sif. 1. Yolu olmayan. Yolsuz çöllər. 2. məc. dan. Dinsiz, məzhəbsiz (bəzən söyüş yerində işlənir).
Полностью »1. fasiq (ər.), günahkar, pis işlər görən, fisqü-fücur sahibi; dinsiz; 2. məlun, böhtançı, fitnəçi, araqarışdıran.
Полностью »...xain, mürtəd (adam) apostate2 adj xain, xəyanətkar; dönük; kafir, dinsiz, mürtəd; xain
Полностью »sif. 1. Dinsiz, imansız. 2. Söyüş, qarğış məqamında işlənir. Yassar qışqırdı: – Ay ərkansızın qızı, bəri qayıt, vurdum! Mir Cəlal.
Полностью »...olmayan, müsəlman olmayan; 2) heç bir dinə sitayiş etməyən, dinsiz; 3) m. itaətsiz, üsyankar; 4) m. qırışmal, cüvəllağı.
Полностью »sif. din. Dinsiz, imansız, günahkar. [Şirin:] Paho, paho! Nurcahan qarı, axirətsiz, nə tez xam yerə şikarə çıxmısan? N.Vəzirov.
Полностью »