Gözəl yal. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
əqiqi-Yəmən Əqiqin qırmızı rəngli əla növü.
Toplantı yeri, yığın, kütlə, topa. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yığışdırmaq; haqq-hesab etmək (məhşərdə). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yığıncaq; yığın, kütlə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) “Kitabi-Dədə Qorqud”da yığanaq şəklində işlənir
İqbal (tale) sözünün təhrif olunmuş formasıdır. Neyləsin Miskin Bürcü Taleyi, yığvalı qara. Əl aç yalvar yaradana, Eylər bir çarə qırmızı! (“B
ər. iqbal Bəxt, tale. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Geyinər poladdan donu, Koroğlu Qırata qonu, Yetişər ömrünün sonu, Yatıbdı yığvalın sənin! (“
Yuyunmaq, yaxanmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yıxan, atdan aşağı salan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yerə sərilmək, xarab olmaq, yerə batmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yıxmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İlan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Par-par. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İldırım, şimşək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Parıldamaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Ulduz, bəxt, tale. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Çapmaq, at çapmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Üstündən... il keçmiş. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yırğalanmaq; yırğalınıb keçmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İyirmi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yigid. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Gözəl dəliqanlı, yaraşıqlı gənc. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İgidlik. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İl. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qaçmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Yemək. 2. Qida. 3. Azuqə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İtmək, görünməz olmaq, qeyb olmaq, yox olmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yox. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: yoğurmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qatıq, yoğurt. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yolçu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Uğrunda. 2. Üçün. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Diyirlənmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İki xanla bir araya gələndə, Qurd oyunun aralığa salanda, Kəllələr kəsilib yombalananda Halaylar pozulub, t
Üç qovuşuq yarpaq şəklində yem bitkisi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qırat, başuva dolanım, Sənə canlar ərzan olsun, Ağca verdim, satın aldım, Tər yo
Atların bərabər yortması. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yumşalmaq; yorulmaq, zəif düşmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəlilər çox dedilər, Koroğlu az eşitdi
Yumşaltmaq, sakitləşdirmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəlilərdən bir parası Koroğluya ürək verməyə, onu yoşutmağa başladılar ki, ay Koroğlu, çox f
1. Qayda, nizam, səliqə. 2. Görkəm, sir-sifət, xarici görünüş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Odu ki, oğlum bağı yör-yöndəmə salır
Ucalmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Udmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Nazik. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Tər geyərsən, tər gəzərsən, Aşığın bağrın əzərsən, Yuxa kağıza bənzərsən, Yaza bilməz qələm səni
Yumşalmaq. Kəmtərin ürəyi yuxaldı, yaxın dostunu, öz sadiq qulunu itirdiyindən kövrəlib görək nə dedi
Yumşalmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlunu qan götürdü. Ürəyi yuxaldı. (“Koroğlunun Ərzəngan səfəri”) (Hümmət Əlizadə)
Yuxarı, baş tərəf, üst. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Xeyir-dua, son söz. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: yombalanmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Diyirlətmək, gillətmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Tez onu yumbaladıb gətirdi, mağaranın ağzına tıxadı, dedi
Yumru. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Mələk, buyruqçu, xəbərçi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)