YIĞVAL

ər. iqbal

Bəxt, tale. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Geyinər poladdan donu,

Koroğlu Qırata qonu,

Yetişər ömrünün sonu,

Yatıbdı yığvalın sənin!

      (“Mərcan xanımın Çənlibelə gəlməyi”) (İ.A., B.A.)

YIĞVAL
YIQANMAQ

Значение слова в других словарях