(İmişli) bax dalbımmax
(Gəncə) pəncərənin tağı. – Dayımın öyi darosara qədər tikilif qaldırılıf, bir aya qurtarar
(Gədəbəy) bax daramax II. – Göəli ağacına çınar kölgə saler de:in darradım putaxlarını dünənnəri
(Gədəbəy) yemək üçün duzla ovulmuş gicitkən. – Oğul, yeri bir əz darramanc gəti
(Gədəbəy) bax darramanc
I (Quba, Mingəçevir, Oğuz) kərki (dülgərlik aləti). – Usta Səfər dartıynən ərəbə uxi düzəltədi (Quba) II (İmişli) yer hanasının hissələrindən birinin
(Şuşa) qapançı. – Bu tayı dartıcıya ver, çəksin
(Salyan) lovğa. – Şa:sənəm çox dartmadamağdı
(Lənkəran) üyütmək. – Boğdanı daşda dartarduğ
(Karvansaray) evdə olan yemək şeyləri. – Darvıyı kirala yığıv arvat
(Cəbrayıl) açıq. – Qapı darvazadı, qaç, ört, gə
(Culfa, Ordubad) təndir çörəyi. – Anam mənim üçün dasdana bişirmişdi (Ordubad); – Dasdana girdə olur, çörəkdir yeməyə (Culfa)
I (Qax) gəlin üçün baş örtüyü. – Yengələr hindi dasdar salmağa gedəcaxlar II (Astara, Cəlilabad, Dərbənd, Quba, Lənkəran, Ordubad) kirkirə, əl dəyirma
(Bərdə) uşaq oyunu adı. – Uşaxlar baxçada dasmaldasmal oynuyur
(Cəlilabad) bax dasdar II
(Quba) meyvə ağaclarına dayaq vurmaq. – Sabah gidüb bağdaki ağacları dastağlıyaduğ
I (Qax) bax dasdar I II (Culfa, Füzuli, Ordubad) bax dasdar II. – Dastari qonşıdan al, gətir (Ordubad)
(Cənubi Azərbaycan) bax dadaş (2-ci məna)
(İrəvan) aşıqla oynanılan oyun adı. – Daşagetmə yaxşı oyundı
(Meğri) daşlı, çınqıllı. – Yəğli dərə daşaxor yerdi
(Ağdam) bərk gavalı növü. – Daşalı da bir yeməli şeydimi yeyirsən?
(İmişli) daşlıq (yer). – Daşdağda qoyunun ə:ğı yara götürər
I (Hamamlı, Şuşa) taxılı (dəni) xırda daşlardan təmizləmək. – Buğdanı daşdıyın, dəyirmana göndərəx’ (Şuşa); – Büyün taxıl daşdamağa gedəjəm; – Qoy bu
(Çənbərək, Qazax) köçmək, daşınmaq. – Çovannar daşdanıf gəler dağdan (Qazax); – Harya daşdanır bu qızdar (Çənbərək)
(Basarkeçər, Qarakilsə, Qazax, Şahbuz) bax daşqır I. – Daşgir şadaradan kiçix’di, xəlvirdən böyüx’dü, ona buğda şadarası da de:llər (Basarkeçər); – Ta
(Salyan) xəta. – Sənin başında bi daşgün var
(Gəncə) qaya mamırı. – Daşxınası da xına kimi əli boyuyur
(Şərur) daşınma. – Daşıx bizdə yaxşıdı; – Qalxozda taxıl daşığı başdandı, özüm də daşıxdan gə:rəm
(Zəngilan) taxıl, pambıq və s. daşıyan (adam). – Daşıxçı azdı
(Qazax, Şəmkir) daşınma. – Taxıllar çoxdan piçilif, hələ daşınıx da başdıyıf (Şəmkir)
I (Cəbrayıl, Qazax) daşlıqda çox yerimək nəticəsində axsamaq. – Neçə yündü yol gəlir, tay at daşırqıyıf (Cəbrayıl) II (Borçalı) bərkimək
(Qazax) iri qaya kərtənkələsi
(Culfa) kərtənkələ
I (Basarkeçər, Qazax) irigözlü xəlbir II (Çənbərək) taxılda olan xırda daş qırıntısı. – Taxıl xeylax daşqırıymış
(Şəki) palçıqsız hörülmüş daş hasar. – Havı daşdardan daşqura qurcax
(Ordubad) bax daşdamax I. – Başq: dönim, gal bu buğdanı daşleyib qurtarax
(Bakı) həlimi süzülməmiş aş (plov)
(Quba) suyu bol, güclü, coşqun (bulaq). – Bu bulağ çox daşnağdu
(Naxçıvan, Ordubad) keçmişdə qutuya daş salma üsulu ilə keçirilən seçki. – Keşmişdə daşsaldıya varrılar gedərdilər (Naxçıvan)
(Lənkəran) əhliləşdirilməsi çətin olan alıcı quş, qırğı. – Büyün məzərədə ovun qızğın vəxtində daştüləyim uçub getdi
I (Göyçay) aptek II (Gəncə, Şəmkir) dabbağxana. – Püşdə dönüf, davaxananın suyu kəsilif (Gəncə)
(Qazax) b ax davaxana II
I (Çənbərək) diribaş, cəld. – Alosman çox davallax kişidi II (Təbriz) davakar. – Oruş davallax kişidi
I (Mingəçevir, Şəki) araba təkərində şin geydirilən qövsvari ağac hissə. – Arava:n davanı sınıtdı (Şəki); – Hər davana iki diş düşür (Mingəçevir) II (
I (Kəlbəcər) astana. – A:qqavımı davanada çıxartmışam II (Basarkeçər, Gəncə) bax daban III. – Qapı davanadan çıxdı (Gəncə); – Qapının davanası çıxıf (
(Çənbərək) müntəzəm, fasiləsiz. – Davandöndərməzdən qoyna getmişəm, çovannığ eləmişəm
(Çənbərək, Şəmkir) çobana verilən əməkhaqqı. – Davanhaqqımı alseydim, mən də siznən gedərdim (Şəmkir); – Davandöndərməzdən qoyna getmişəm, indi də dav
(Təbriz) qoyun. – Bizim davarrarı qoymırdıla orda otdası <otlasın>
(Ordubad) bax davarçın. – Davarcığ onaltı kilo un tutur
(Ağbaba) dağarcıq, torba