(Gədəbəy) parç. – Dapbıynan bir su veriηnən yaneyrım
(Qax) siçovul
I (Kürdəmir) səbirsiz, kəmhövsələ. – Adam gərəy dar olmasın, səbirri olsun II (Kürdəmir) xəsis. – O, yaman dar adamdı, pıl xərcləməynən arası yoxdu
I (Ordubad) taxıl saxlanılan iri qutu, yeşik. – Darabani təmizdə, indi buğda gətirəcəklər; – Daraba təxdədən qəyrilir II (Qafan, Zəngilan) 1
(Zəngilan) bax daraba II
(Ordubad) iki kisə (qalın sarı rəngli parçadan). – Darabizonda yun var
(Gədəbəy, Gəncə, Şamaxı, Şəmkir) keçid, dağ keçidi. – Daracaxdan keçəndə at büdrədi, məni yerə vurdu (Şəmkir); – Oxarı çıxarıx, bir daracağa baxarsaηı
I (Qubadlı) bal şanı. – İki darağ bal aldım, bir gündə yi:b qutarduğ II (Göyçay, Qubadlı) arabanın cağı
(Göyçay) erkək nərə balığı. – Darağanı bişirdim
(Dərbənd) şanapipik. – Teregdə darağbaş var
(İmişli) avam, key. – Bi darağitirən arvadım var, pıl tanımır, verdigin bilmir
(Salyan) çiçəkləmək, çiçək açmaq. – Pammığ darağlıyıb
(Kürdəmir) bax darağan. – Darağun Kürdə bı yil yap azdı; – Darağun qəcbinnən yağlı olur
(Borçalı) güləş zamanı ifa olunan hava (motiv). – Ay usda, bir darahəngi çal
I (Daşkəsən) kotanın hissəsi. – Kotan əkəndə daşa keçdi, darax sındı, hop taxdadan aralandı II (Şuşa) bəzi quşların başında yelpincə oxşar kəkil
(Çənbərək) cərgə ilə bitmək. – Qarğıdalı daraxlanıf
(Kəlbəcər) heyvanlarda çanaq sümüyü. – Daraxlıx beldən aşago:lor
(Lənkəran) bacarıqsız, əlindən iş gəlməyən
I (Cəlilabad) şanapipik II (Salyan) durna balığı. – Daraqqunun kababı yaxşı olur
I (Mingəçevir, Ordubad) xəsislik etmək. – Əhməd pul xərcləməyə daralır II (Şəki) kəmhövsələ olmaq, narahat olmaq
(Yardımlı) tarım. – İpi darama elə ki, yaxşı olsun
I (Bakı, Çənbərək, Kürdəmir, Mingəçevir) məc. dalınca danışmaq. – Bilmirəm mə:m nəyim artıxdı, mə:m nəyimi darıyıllar (Kürdəmir); – Parax Mühərnən Ziy
(Qax) evdə olan yemək şeyləri
daramırt eləmək: (İmişli) gizilin götürmək. – Çovannar ətdən-sütdən daramırt eleyirdilər
(Kürdəmir) qazanc axtaran, şəxsi mənafeyini güdən. – Omar yaman daramış adamdı
daramıt vırmax: (Füzuli) sığal vermək. – Özünə nə daramıt vırırsan
(Füzuli) 1. səs-küy 2. qaçaqaç. – Kəndə yaman daranhayı düşüb
I (Gəncə, Şəki, Tovuz) qələmə ağacı. – Daranqı ağacı yumuşax olar (Şəki); – Daranqıyı ildə bir dəfə daramasan böyüməz; – Elə adını ildə bir dəfə daran
(Çənbərək, Gədəbəy) 1. çıxmaq (Gədəbəy). – Mə:sim, yaman isdilix’di, eşiyə daranıη görəx’; – Daramme:f kın mal hələ damnan? 2
(Salyan) rast gəlmək, rastlaşmaq. – Yüz gün gedərsən yurda, bir gün dararsan qurda
(Ağcabədi, Borçalı) bax daraba II. – Hasar daşnan hörülür, darava taxdaynan qayrılır (Borçalı)
(Mingəçevir) kobud, lakin sıx toxunmuş ipək parça
(Dərbənd) çardağa çıxmaq üçün otağın içərisində düzəldilmiş nərdivan, pilləkən. – Mən darbanadan dama çıxdım
(Əli Bayramlı) sürətlə getmək, yüyürmək, qaçmaq
(Bakı, Qazax) bax darayı. – Dareyidən çarşoy almışam, arvat bə:nmer (Qazax)
(Qazax, Tovuz) suyabaxan, cuvar. – Darğa gələr, su alıb yoncoyu sularam (Qazax); – Hər kətdə bir darğa olordu (Tovuz)
(Dərbənd) qışın son on günü. – Darğanda yağmasa, xarmanda yağar
(Bərdə, Şamaxı) səs-küy, çığır-bağır. – Genə nə darhadardı? (Şamaxı) ◊ Darhadara salmax – məc. səs-küyə salmaq, car çəkmək
(Bakı, Şamaxı) bax daramax I. – Yazığı darımağdan puça çıxardıblar (Bakı)
I (Laçın) yoluxmaq (xəstəlik). – Mala azar darıyıf II (Şəki) bax daramax I
(Qazax) azca dar
(Qazax, Tovuz) azca yığılmaq, daralmaq. – Donum yü:lənnən soηra darıηqılaşıf (Qazax)
(Xanlar) çətin, ağır. – Camahatın işi çox darışdı qavaxlar
(Balakən, Qax) bax darişmax. – Səhər işə gedəndə yoldaşım Eldar darışdı, xeyli sö:bət etdik (Balakən); – Ho mağa darışmaseydi, qayıdıp gediydim (Qax)
(Yardımlı) qeybətçi. – O çox dariçi adəmdü
(Lerik) rastlaşmaq, rast gəlmək
(Şəki) rastlaşmaq, rast gəlmək. – Çox gidəllər, az gidəllər, yolda bir çovana darişəllər; – Yolda So:dağül darişdi, qəyitdim
(Qax) toxac, torpaq və ya palçığı döyüb bərkidən alət
(Basarkeçər, Borçalı, Gədəbəy, Gəncə, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Şəki) səbirsiz, kəmhövsələ. – Darqursax adam ajıxlı olor (Borçalı); – Alçarağ adam
(Gəncə, Şəmkir) səbirsizlik, kəmhövsələlik. – Ay Murtuz, bu darqursaxlığnan sən heş bir iş görə:lməssən (Şəmkir)