(Zaqatala) darı küləşi. – Balbini tök inəklər yesin
(Göyçay, Hamamlı, Kürdəmir, Şamaxı) balqabaq. – Anam ləzətdi balboranı bişirif, gedəx’, yeəx’ (Hamamlı); – Anam dünən balboranı bişirmişdi (Şamaxı)
(Göyçay) üstü yastı dağ
(Ucar) bardaş. – Qulço:u uzatma, baldaraş qur otu
(Şəki) bax baldaraş
(Balakən) pomidor. – Baldırcanımız qızarıb
(Qazax) palto düyməsi. – Baldona tikilənə baldungülü deyərix’; – Baldungülü yekəjə olor
(Kürdəmir) bax balamürsəl. – Baleymirsəllər yiməlidü
(Qazax) daş sındırmaq üçün çəkic. – Daş qırma: gederem, balgözü maηa ə:ti
(Borçalı, Qazax) 1. tənbəl 2. maymaq
(Balakən, Qax, Şəki) gilas. – Məktəbin həyətindəki ba:lı ağacdarı çiçəkləyib; – Bizim ba:lımız dəyib (Balakən); – Ba:lılarımız gətirmiyitdi biyil (Şək
(Borçalı, Göyçay, Qazax) vağ (balıqla qidalanan boğazı uzun quş). – Balğudan da quşdu, balıx ye:ir (Borçalı)
balıx dəmiri: (Qazax) dördtəkərli arabanın qabaq və dal oxlarının altından bərkidilən uzun dəmir hissə
(Şuşa) uşaq oyunu adı. – Gəlin balıxçı oynuyax
(Kəlbəcər) vağ (balıqla qidalanan boğazı uzun quş)
(Borçalı) baltikanının meyvəsi. – Baltikanının meyvəsinə balıqqa de:iler
(Kürdəmir) böyük bıçaq, qəmə. – Baltabıçağı taxçadan ver, bı əti qıçalıyım; – Baltabıçağınan yekə şeyləri doğruyurux
(Zaqatala) cökə ağacının çiçəyi. – Uşaxlar baltabiç yığmağa gediblər
(Qazax) möhkəm ağac növü adı. – Baltaqıran çox bərk olor
(Borçalı) giləmeyvəli kol adı. – Baltikanının meyvəsinə balıqqa de:lir
I (Şəki) bax balba I II (Gəncə, Şəki) bax balba II. – Anam böyün balva pişirmişdi (Gəncə)
(Kürdəmir, Ucar) dəmiryol keçidi. – Maşın balyardan keçib dayandı (Ucar)
(Təbriz) borc. – Orda dö:lət bam veriri
(Gədəbəy) loğma, iri tikə. – İşdən yenijə:lmişdim, ağzıma bir bamba əpbəy almamış ça:rdılar ıdarıya ◊ Bamba vurmax (Şəmkir) – iri loğmalarla, iri tikə
(Çənbərək, Kürdəmir, Şəmkir) loğmalamaq, iri tikələrlə yemək, çox götürüb yemək. – Qaşıx yoxudu, Murtuz qatığı yuxuynan bambaladı (Çənbərək); – Bir si
bambaz qayğanağı: (Mingəçevir) pomidorlu qayğanaq
(Lənkəran) qamış. – Qıza, Tünzalə, bambığı bəri ver
(Cənubi Azərbaycan) bibərə bənzər bitki adı. – Gedə, o bamiyələrə bir az su ver
I (Astara, Biləsuvar, Cəlilabad, Göyçay, Kürdəmir, Masallı, Salyan) çardaq. – Boranılar qalıb öyün banında (Kürdəmir); – Banda odun var, onu sal yerə
(Balakən) dərz. – Yaxşı biçinçi gündə yüz bana biçər
(Ordubad) hazırlamaq. – Sən bı sa:t çörəx’ banala, mən də gəlirəm
(Ordubad) iri barama. – Banbalları ayrı bir yerə topla
(Ordubad) bax banbal. – Bizim qalxozza banban barama çox olar
I (Xanlar) yeyilən yabanı bitki adı. – Bandanı yumşax vaxdı gətirif ye:illər II (Borçalı) qom (ipə düzülmüş tütün yarpağı və ya saplağından bir-birinə
(Cənubi Azərbaycan) nazik, sivri yarpaqlı ot növü. – Bandaduş yonçadan yaxşı otdi
(Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Gəncə, Kəlbəcər, Tərtər) üzüm və s. meyvələri asıb saxlamaq üçün çubuqdan və ya ipdən hazırlanan asqı
(Ağsu) qoyun-quzu saxlamaq üçün üstü örtülü yer, tövlə. – İndi qoyunnar banısdandadı
(Ağsu) bax banısdan
(Bakı, Şamaxı, Zərdab) bax banısdan. – Qoyunnar banıstandadı; – Axşamdı, hamı evə yığışacax, banıstanın ağzı açıx qalar, ha (Zərdab)
(Qazax) bənna. – Boylu bannaçı gətirer, gümlərin üsdündə yeddi göz otax tix’direr; – Bu kənddə bannaçı varmı?
I (Ağsu) çiy südün üzü. – Sütün üzü bar tutmuşdu, yı:b yedim II (Qazax) kif. – Çörəyin üzündə bar var, onu dəsmalnan sil III (Ağdam, Bərdə, Meğri, Şuş
(Qarakilsə) böyük düz yer, böyük sahə. – Baraherin almasın böyün yığıllar
(Kürdəmir, Qazax, Şəmkir, Tovuz) çiçəyi yeni düşmüş kiçik xiyar. – Barameyi turşuya qoysan yeməli olar (Qazax); – Yelpənək hələ baramadı, gec böyyər (
(Ağdam, Şuşa) mum. – Bura baramum qoymuşdum, bilmirəm kim götürüf (Ağdam)
I (Beyləqan, Borçalı) həmyaş, tay-tuş. – Mən İmrannan barantayam (Borçalı); – Mən sənin barantayın dəyləm (Beyləqan) II (İmişli) aciz, avara
(Salyan) vurulmuş ziyan üçün alınan xərc. – Heyvanı bağıma girib, ziyan verib, mən də onnan barat issi:rəm
I (Qazax) mirat (ölmüş adamın paltarı və ya şeyləri). – Qulamalı yolda ölüf, baratasını gətdilər II (Çənbərək, Qarakilsə, Salyan, Zəngilan) iz, nişanə
(Kürdəmir) balıq torunu ov üçün hazırlamaq, qaydaya salmaq. – Tori baratdeyib balığ tuturux
barbadan eləməx’: (Zəngilan) ütmək. – Qızlar noxuddan barbadan eliyib doyunca yedilər, sonra noxudu yığmağa başdadılar
(Kürdəmir) küpə. – Bardağa şor yığırıx