(Sabirabad) paltarasan, asılqan. – Pencəyi bıxcadan as
I (Gəncə) ana (uşaq leksikonunda). – Ay bıjı, mq: bir az saqqız al II (Borçalı, Qazax) bacı, bacıcığaz
(Şərur) bu tərəf
(Kürdəmir) bu qədər. – Mənə bıqqada əpbək vər
(Zəngilan) qarışmaq, tutulmaq (hava haqqında) – Hava bılancıdır, də:sən yağış yağacax
(Borçalı) ördək balası
(Şamaxı) sərab, ilğım
(Qazax) körpə buzov
(Ağsu, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Tovuz) gilə-gilə, damcı-damcı. – Anası öləndə qız gözlərinnən bıldır-bıldır yaş tökirdi (Ağsu); – Elə ağler kın, g
(Kürdəmir, Salyan) ördək balası. – Bırda yeddi bılı var (Kürdəmir)
(Ağbaba, Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Çənbərək, Daşkəsən, Gədəbəy, Goranboy, Hamamlı, Xanlar, Kəlbəcər, Qarakilsə, Qazax, Laçın, Tovuz, Zərdab) inəyin yeni
(Şamaxı) tumurcuqlanmaq. – Noruzdan sora ağajdar bırcdaşır
(Lənkəran) bax birovuz
(İmişli, Kürdəmir) qarın ağrısı, sancı
bırnı durmağ: (Kürdəmir) bərk tərləmək nəticəsində çər xəstəliyinə tutulmaq, çərləmək. – Baytara göstərin, atın bırnı durup
(Kürdəmir) yola verməmək, incitmək. – Qaynana həməşə gəlini bırınnıyır
(Kürdəmir) tir. – Məytəbə buraxılan bırızdarı vaxdında alseydux, iramontumuz çoxdan qutarmışdı
(Kürdəmir) yarma. – Bığdanı bırqıt eleyib cücələrə verirük
(Zəngilan) burulub qurudulmuş ot. – Bırmıyı işdətməx’ irahat olur
(İmişli) çimdik ◊ Bırmac götürmək (İmişli) – çimdikləmək, buraraq çimdikləmək. – Sənnən bi bırmac götürərəm canun çıxar
(Borçalı, Xanlar) kobud, zırrama
(Borçalı, Xanlar) kobudluq, zırramalıq. – Ə, bırzılığıηı get meşədə elə (Borçalı)
(Yardımlı) qapının ağzı. – Bısağada görüşməzdər
(Bakı) bax bisamat. – Bısamat gələrəm
(Cəbrayıl) bax bıçqı
(Biləsuvar) budur, budur ha. – Töyüğun yumurtası bıtxa
(Kürdəmir, Şamaxı) donmaq. – So:ğdan az qala bıymışdım (Şamaxı)
(Zəngilan) yabanı dərman bitkisi adı. – Bızavçıyı çıxma yarıya qoyarıx
(Zəngilan) buzov saxlanılan yer. – Nüsrət bızavları bızavlığa saldı
(Kürdəmir) bax bızavlıx. – Bızo:luğu qurı saxlamağ lazımdı
(İmişli) şanapipik, hop-hop. – Bibbo bəzəkli quşdı, kəkilli quşdı
(Kürdəmir) bir az, bir dəfə (“qaynamaq” feli ilə işlənir) – Su bibığım qaynasın, düyünü tök
(Salyan) bax bibığım. – Ət bibırım qaynıyıb
(Gədəbəy) əmi və ya dayıarvadı
(Bakı) gül adı
(Bakı) bax bij. – Əncil ağacının bici çoxalıb
(Basarkeçər) pis. – Bu il taxılımız bicədi
(Bakı) nahaq yerə
bicəgi doğmağ: (Salyan) ilkinə doğmaq. – Tükəzban bicəgi doğdı
(Qax, Zaqatala) dördyaşar camış
(Zəngibasar) arif, çoxbilmiş. – Yaman bicələ arvatdı bu
(Şəki) hiyləgər. – Çox bicənəx’ gəlindi bizim gəlin
(Kürdəmir) payız şumu ◊ Bicəşum eləmək (Kürdəmir) – payız şumu etmək. – Taxılı biçəşum eliyib əkəndə mənsili az olur Bicə yerə (Bakı) – nahaq yerə
(İmişli, Kürdəmir, Zəngilan) bax bijəyində. – Sizin düyq:z bicəynə kələ:- lif (Zəngilan)
(Salyan) bir dəfə. – Ətin suyu bicilo qaynıyıb
(Şəki) hiyləgər. – Qulam lap bicovun biridi
I (Hamamlı) gödəkboylu, qısaboy. – Boyu balaca olan adama bicoy deyrix’ II (Hamamlı, Qazax) aravuran, sözgəzdirən, fitnəkar
bicoylux eləməx’: (Şəmkir) zadəgan evində uşaq ikən qulluq etmək. – Qara bəylikdə yeddi il bicoylux eliyif
(Kürdəmir) hiyləgər
(Bərdə, Şəki) əmi və ya dayıarvadı. – Biçəm bizə gəlif (Bərdə); – Biçəm hindi bizdədi (Şəki)