(Quba) şanapipik. – Bizin yerlərdə başdarağ çux uladu
(Xudat) şanapipik
I (Biləsuvar, Borçalı, Gədəbəy, Hamamlı, Şəmkir, Tovuz) başlıq, toy ərəfəsində qız evinin oğlan evindən aldığı pul, heyvan və s
(Şəki) köhnə çəki vahidi. – Üş başdin bir putdu; – Bu başdi fındıx verərdıx, bi başdi duz verərdi araf bizə
(Ağdam, Bərdə, Şəmkir, Şuşa) bax başəyax II. – Sən ki bilirsən, mə:dənin xuyunu niye yedin, başə:ğın suyunu yemədiη (Şəmkir)
(Mingəçevir, Tərtər) biçin vaxtı tökülən sünbül
I (Borçalı, Qazax) bax başəyağ. – Başəyağın taxılı çox təmiz olur (Qazax) II (Borçalı, Cəbrayıl, Gəncə, Qazax, Tərtər, Tovuz) kəlləpaça
(Cəlilabad) ağacın kəsilmiş qol-budağı. – Ağacın qol-bıdağınə başğul de:yük
(Başkeçid) xırmanda əzilmiş sünbül
(Ordubad) kərtənkələ
(Tovuz) 1. ərsiz 2. dul. – Başıboşsan, yoxsa ərəe:difsən?
(Qazax) bax başıtuşuna. – Adam başıçüşünə iş görməz, bö:yə-kiçiyə məslahat eliyər
(Şəki) bax başıdümüx’ ◊ Başıdunux olmaq (Şəki) – b a x başıdümüx’ olmax. – Ha, sən də başıdunux oluf gedifsən, ta: görünmürsən
(Şuşa) başı qarışıq, məşğul. – Başıdümüx’dü, elə get, qız səni görməsin, yoxsa ağlıyar ◊ Başıdümüx’ olmax (Ağdam, Şuşa) – başı qarışıq olmaq, məşğul o
(Qarakilsə) özbaşına. – Başıtuşuna bırdan çıxıp gedip Bakiyə
(Mingəçevir) toy günü bəyin başının qırxılması mərasimi
(Şərur) arxdan ləklərə su açılan yer
(Şamaxı) heyvanın başına bağlanan ip
(Əli Bayramlı) kandar, astana. – Çəkmələr başmaxçıxanda qalıb
(Quba) iki öküzün buynuzlarını bir-birinə bağlamaq üçün qayış. – Quşanda da, işlətəndə də üküzdərün buynuzdarına bağlıyana başpi diyəduğ
(Meğri) kiçik yaşında ataanasını itirmiş uşaq
(Kürdəmir, Qazax, Şamaxı, Şəmkir) həyat yoldaşı, arvad. – De:r ki, sən hələ ərəe:tmiyifsəη, nə bilirsəη ki, başyoldaşı şirindi (Qazax); – Başyoldaşı o
(Borçalı) qaytarılmasına ümid olmayan borc. – Paşada min manat batarqı pulum vardı, böün yüz manatını verdi
(Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Xanlar, Kəlbəcər, Şuşa, Ucar) yabanı bitki adı
(Şəki) palçıqlıq
I (Şəki) çökək. – Yerin baş tərəfi batıxdı, aşağısı tihdi II (Qax) məc. bədqədəm. – Batığın biridi, hara getsə horanı batırıy
(Bakı) əkmək, basdırmaq. – Hər lodaya seggiz şitil batırdım
(Bakı, Cəlilabad, Mingəçevir) bax batdax. – Lökbatan tərəf lap battağdu (Bakı); – Suyi tökeysüz tey battağ eleysüz (Cəlilabad)
(Füzuli, Qazax) bax baba. – Mən gedeyrəm, bavam qoymor (Qazax); – Get gör, bavan gəlifsə, ça:r gəlsin bura (Füzuli)
bavar eləməx’: (Füzuli, Qarakilsə, Naxçıvan) 1. dözmək, davam gətirmək (Qarakilsə, Naxçıvan). – Qələm ağacı burda bavar eləməz; – Sən bı issiyə bavar
bavard eləməx’: (Zəngibasar) inkişaf eləmək, əmələ gəlmək. – Bu qırrarda əkin-tikin bavard eləməz
I (Çənbərək) topa, dəstə. – Camahat iki bavat oturmuşdu II (Çənbərək) növ. – Qartopu iki bavat toηqarradı Varyat
I (Qazax) xoşbəxt ◊ Bay olmax (Qazax) – xoşbəxt olmaq. – Səni görüm balaların bay olsun; – Pis adam bay olmasın II (Gəncə) ərköyün
(İmişli) bayatı çağırmaq; bayatı deyib ağlamaq. – Arvat yazıx canın tafşırınjan bayatıladı
(Şamaxı) boş yer, əkilməmiş yer. – Sizin bayazzığda bossan olmur
(Meğri) mal-dövlət qədri bilməyən, mal-dövləti dağıdan. – Xanəhmət uşağı baybırdı adamdı, olara əmlak tafşırmax olmaz
(Ağdam, Şuşa, Tovuz) badya. – Ma: bir bayda qatıx ver (Şuşa); – Baydanı gəti inəh sağajam (Ağdam) ◊ Bayda balası (Ağbaba, Borçalı) – kiçik badya; süd
(Bərdə, Gəncə, Qazax) badya ilə ölçmək. – Əşi, belə də iş olar? Buğdanı baydalıyıf çərçiyə verif (Bərdə); – Baydala töx’ çuala (Qazax)
(Gəncə) 1. uçuq 2. hər tərəfi açıq. – Kərimin həyəti laf baydarbajaxdı
I (Basarkeçər) 1. gizlətmək. – Götü munu baydır, görməsinnər 2. oğurlamaq. – Çingiz kitabı baydırdı II (Gəncə) bir şeyi sahibindən icazəsiz başqasına
(Biləsuvar) baxya, xırda sıx tikiş ◊ Bayxa vurmax – xırda sıx tikişlə tikmək. – Tumanın qırağına bayxa vur
(Cəbrayıl) ana
(Salyan) arxac (heyvanların yatdığı yer). – Bayılda bir sürü qoyun var
(Meğri) 1. varlanmaq 2. yarımaq, xoşbəxt olmaq. – Bir Nozlıdan bayımmışam, bir də Xovardan
(Meğri) varlandırmaq, mənfəətləndirmək. – İşləyib bizi bayındıracaxsan?
(Bakı) evdən kənarda özünü apara bilmək qabiliyyəti. – Sənün bayırrığun yoxdi, nöşün evdən çıxırsan?
(Başkeçid) ürəyi keçmək, özündən getmək
(Gəncə) kökəltmək. – Atdarı laf baylandırıfsan
(Gəncə) kökəlmək. – Atdarı biyil yazda birki ay xama buraxdıx, yaxşı baylaşmışdılar
(Ucar) ana. – Baylı, bir az mənə çörəx’ ver; – Baylım qalxozza işdiyir; – Mənim baylım Ucara gedif