(Bakı) bax bənəmiyə
(Ağcabədi) bəzgəg (əti yeyilən köçəri quş). – Bənzəkin əti yeməlidi
(Cəbrayıl) bənd (axar suyun qarşısını kəsmək üçün düzəldilən maneə) ◊ Bərbənd qoymax (Cəbrayıl) – bənd salmaq, çayda və ya arxda suyun qarşısını kəsmə
(Qarakilsə) erkək kəklik. – Bizdər bərbəş erkəx’ kəx’liyə də:rix’
(Meğri) yüz dərzdən ibarət taxıl tayası ◊ Bərdex’ vurmax – dərzlərdən taxıl tayası düzəltmək. – Dadaşım beçara bərdex’ vururdu ki, gəlin kimin
(Zəngilan) bax bərdex’. – İki bərdəx’ taxılımız var ◊ Bərdəx’ vurmax – b a x bərdex’ vurmax. – Qalxozçular biçilmiş dərzdəri xırmanın qırağında bərdəx
I (Göyçay) sahilə yaxın dayaz yer. – Gəmini bərədən aparıblar II (Lənkəran, Kürdəmir) bağ və ya bostanların arasından gedən cığır III (Bakı, Füzuli, G
(İmişli, Kürdəmir, Salyan) kiçik arx. – Bərəçəni aç, su gəlsin (Kürdəmir)
(Bakı) suçu; bağ, bostan və s. əkin yerlərinə xırda arxlarla su verən (adam). – Bərəçini ayda iğirmi manata tutmuşam
(Füzuli) kolsuz yer. – Kolsuz yerə bərəfır de:irix’
(Bərdə, Daşkəsən, Şəmkir) 1. ovlanacaq heyvanın keçdiyi yer, pusqu, bərə (Bərdə, Daşkəsən). – Ovu bərəlgədə vurallar (Bərdə); – O: ki, bərəlgədən keşd
(Bakı) bax baramum. – Həkim Həsənə əlində oynatmağa bərəmum vərib
(Meğri) şələnin sürüşüb düşməməsi üçün şələ götürən adamın qollarının altından keçirilən ip. – Ə:z, Xeyrənsə, bərəşdərin boşalmıyi ki?
I (Zəngilan) darvaza. – Muxtar gecə bərəyəni möhkəm bağlıyır II (Laçın) qayalıq üzərində olan otlu yer
I (Borçalı) düşərgə yeri. – Gedəx’ dar daşın bərgəhində əyləşəx’ II (Hamamlı) şah sarayı
(Zəngilan) qorxulu, ağır. – Xəsdə:n vəziyəti bərhaldı
(Borçalı) bax barxana I. – Gəlin bərxaneyi yığışdırax gedəx’. – Qızın bərxanasın apardılar
(Tərtər) şirin, qırmızımtıl rəngli üzüm növü. – Bərx’saflax qışatan qalır
(Salyan) gəmilərin duracaq yeri. – İsa kişi bəriyahda işdiyirdi; – Bırda daşdı bəriyah vardı
(Ağdam, Bakı, Qazax, Ordubad) xəsis. – Xalam bir bərkdi ki, gəl görəsən (Ağdam); – Muradxan bərk adamdı (Qazax)
(Çənbərək) qurtarmaq. – Qalxoz qoynu qırtdı bərkətdədi, boylum bağa köçüdü
(Cənubi Azərbaycan, Şəmkir) quraqlıq nəticəsində bərkimiş torpaq ◊ Bərkiy olmax (Şəmkir) – quraqlıq və ya tapdalanmaq nəticəsində bərkimək
(Tovuz) tez-tez yerimək, sürətlə yerimək. – Mən bərkiyiv öyə çatdım
(Zəngilan) yetişmək. – Meyvə yeməli olanda də:rıx ki, bə:rif
bərrax tüşməx’: (Oğuz) didərgin düşmək
(Karvansaray) tənbəl. – Ə, Qulam kişinin oğlu laf bərrədayın biridi
(Ordubad) on dərzdən ibarət taya. – On dərzə bir bərt deyırıx
(Çənbərək) yara. – Oycumun içi bərtix’di deyin heş şey tutəmmirəm
(Başkeçid, Borçalı, Gədəbəy, Qazax) yunan. – Bir bərzan gəlseydi, bağımızı bellərdi (Borçalı); – O vaxt bura bir bərzan gəlmişdi, pəhdivanıdı o (Gədəb
(Ordubad) igid. – Ağasəf bərzəbənd adamdı
(Qazax) bəslənmiş heyvan
(Salyan) meyit yuyulan yer. – Söynün meyitini bəsdənə apardılar
(Ağdam, Şəki, Şəmkir) 1. çəkişmək, höcətləşmək (Şəmkir). – Birbiriηizinən bəsdəşməx’dən əl çəkin, xeyir götürməzsiηiz 2
(Lənkəran) kiçik gil qab. – Bazardan bir bəsdi yağ aldım
(Cəbrayıl) biabır, abırsız ◊ Bəsrət eləməx’ (Cəbrayıl) – biabır etmək, hörmətsiz etmək. – Səni bəsrət elərəm
(Şamaxı) bax bəsdi
(Salyan) səbirsiz. – Nə bəssülkət uşağsan?!
(Oğuz) tez, cəld
bəşir eləməx’: (Meğri) istehsal etmək, emal etmək, becərmək. – Qulxızın südin bu kətdə bicə Pirim qızı Şapi yəxşi bəşir elər, u səlqalıdı
(Gədəbəy, Şəmkir) bax bənd I. – Dilimin üsdən bət çıxer de:inə, içəmmərəm isdi-isdi çayı (Şəmkir) ◊ Bət tüşməx’ (Gədəbəy) – dilin üstünə kiçik sızaq ç
(Qax) bax batdax. – Bətdağı yayməyin hara olsa!
(Ağdam, Bərdə, Gəncə, Laçın) 1. rədd etmək (Ağdam, Gəncə) 2. aldadıb satmaq (Ağdam, Gəncə, Laçın). – Amma qoyunu Əsgərin oğluna nə bətdədix’
(Meğri) qamət, görkəm, boy-buxun. – Temir bəti-burıtda hanı indi Eırnəzirdə adam?
(Lənkəran) qan almaq üçün həcəmət. – Başın ağrıyırsa, bətkeşnən sovrum
(Göyçay) əvvəllər, keçmişdə. – Bəyağınnan Qəməralı dəftərdə üç yüz öydi, hindi bilmirəm nə qədir qalıpdı
(Salyan) kampaniya şəkilli kişi toyu. – Bəybaşına az adam çağırıllar, özi də seçmə adamları
(Salyan) bəlkə. – Axşam bəyəvar süzə gəldim
(Ordubad) kömbə şəklində bişirilmiş çörək. – Bəyismat qalibdə pişir
(Salyan) uşaq oyunu adı. – Ay uşaxlar, gəlün bəyməgizil oynıyağ