(Qazax) bölükbölük, dəstə-dəstə. – Mal böləkət-böləkət otdor
(Bakı) bax bələkün
(Ağbaba, Bolnisi, Borçalı, Cəbrayıl, Gəncə, Qax, Qarakilsə, Qazax, Şəki, Şəmkir, Zaqatala, Zəngilan) nəlbəki
(Qazax) nəlbəki
(İmişli, Salyan) kəsmək. – Piçağnan oynama, əlini böltəliyər (İmişli); – Ət kəsəndə piçağ əlimi böltələdi (Salyan)
(Çənbərək) parçalamaq, hissələrə ayırmaq. – Qoruxçular malı böltələdi, daxala doldudu; – Beyjə canavar qoynu böltələyif qırıf
(Balakən) çovdar. – Buğdanın içində bö:lü çoxdu
(Tovuz) suayırıcı
(Şəki) bax böəməx’. – Suyun qava:nı bö:f dirriyə su çıxartdux
(Şəki) böyrək
(Şamaxı) düşbərə
(Xanlar) araba təkərində dəndənənin keçdiyi qövsşəkilli ağac. – Bir təkərdə altı börk olur
(Qax) pörtmək, qızarmaq (istidən). – İsdidən lap habı gecə börtdamişəm
(Borçalı) qoca qadınların kəlağayının altından başlarına qoyduqları bəzəksiz araqçın. – Börükü qoca arvatdar qoyor, əmə çəhillər qoymaz
böşk eləməx’: (Şahbuz) yalan danışmaq. – Özünnən də:n adama deyrix’ böşk eləmə
(Qazax) balaca süpürgə
(Qax) küçük
(Oğuz) bax bördəx’. – Qoyunda olur bö:ürdəx’
bö:üş elemeg: (Bakı) lovğalanmaq, özünü başqalarından yüksək tutmaq
(Gədəbəy) tiyəsi qatlanmayan iri bıçaq. – Böydöyü gəti dörğe:m bu əti; – O böydöyü maηə:ti tö:gun başını kəsem
(Qazax) bax böəx’. – Uşaxlar böyəydə çimellər
(Meğri) qoyunun ifraz etdiyi duru, sıyıq nəcis ◊ Böyən töx’məx’ (Meğri) – duru, sıyıq nəcis ifraz etmək
(Lənkəran) nənə. – Böynənəm mənə yaxşı nağıl danışardı
(Qazax) məc. qoçaq, ürəkli. – Vəli böyrəx’li adamdı
(Qarakilsə, Qazax) böyüklük ◊ Böyüx’cəlix’ eləməx’ (Qazax, Qarakilsə) – böyüklük etmək. – Bu da bir balaja boyunnan maηa böyüx’çəlix’ ele:r (Qazax); –
(Cəbrayıl) razyana. – Buanasız dolma adama ləzət vermir
(Çənbərək) təkrar xəstələnmək, əhvalı dəyişmək. – Hürzat yeηijə oηalmışdı, gejə buanqıladı, üş gündü özünsözün bilmir
(Balakən) ana
(Cənubi Azərbaycan) qoçaq, qəhrəman. – Əhməd çox budaldı
I (Ağbaba) çılpaq II (Zaqatala) dəlixasiyyət, ağıldanyüngül. – Doğurdan da, budala adam ho işi görər
(Quba) doğramaq, parçalamaq. – Udunnarı budalamağ lazımdı, bu yaşdı, belə yanmaz
(Qazax) 1. paya 2. dəyənək, iri əl ağacı. – Bir əlində budama, gəlif məni budama
(Mingəçevir, Tovuz) bax bıdama-bıdama. – Məhləmizdən bu il budama-budama qardalı götdüx’ (Tovuz)
I (Ağdam, Bərdə, Borçalı, Füzuli, Gədəbəy, Gəncə, Hamamlı, Qax, Qazax, Şəki, Şəmkir, Şuşa, Tovuz) bax bıdamax
(Qazax) budur, budur ha
(Qazax) budur, budur ha. – Budurana gəler Rasim
(Göyçay) üç-dörd illik tut ağacı
(Kəlbəcər) ağ rəngli, hündür yabanı bitki adı. – Buğaçiçəyini piçirix’, gətirrix’ mala verrix’
I (Qazax) çayda əmələ gələn burulğan II (Çənbərək) burula-burula əsən külək
I (Gədəbəy, Qarakilsə, Qazax) buğa. – Qoyma! Qoyma! Buğarsax qırdı qaşdı (Qazax); – Buğarsax gəlip alaçığı dağıtdı (Qarakilsə) II (Gədəbəy) qaramalın
(Hamamlı) xırda gözlü xəlbir. – Şadareynan buğdanın saman-çöpün təmizzi:llər, so:ra da buğdaəliyənnən keçirillər
I (Dərbənd) içərisinə kişmiş və turşu doldurularaq bişirilən balıq. – Bu gün anam buğlama pişiritdi, kitso <gedirsənsə> kitəğ, yiyağ II
(Bakı) acı dadlı, tikanlı yabanı bitki adı
I (Borçalı, Füzuli, İmişli, Qazax) bax bığır. – Güən buğurda olar, mayada olmaz (Borçalı); – Dəvənin buğuru quatdı olar (Qazax); – Buğuru gəti, a bala
(Borçalı, Çənbərək, Qazax) üçyaşar düyə, buğaya gəlmək vaxtı çatmış düyə. – Bu düyə buğyadurandı (Çənbərək)
(Tovuz) üçyaşar düyə, buğaya gəlmək vaxtı çatmış düyə. – Maral inəyin balası indi buğyaə:ləndi
(Zaqatala) çobanların dəri və başqa şeylər asdığı ağac asqı. – Torba buxaldan asılıb
(Göyçay) kəlağayı
(Lənkəran) balıq ovlamaq üçün ucunda iki və ya üç dişi olan dəmir alət. – Bulnan çoxlu balıq vurdum; – Sitərmirdoy çayna gedəndə özümnən bul aparmışdi
(Qazax, Şəmkir) vurnuxmaq. – İnəx’ bulançılaner, doğajax də:səη; – Urusdam savaxdan bəri bulançılıyırdı, axırda qaşdı (Qazax)