(Meğri) bax bayımmax
(Goranboy, Qazax, Naxçıvan, Tovuz) 1. sonra 2. deməli, deyəsən. – Əvvəlcə əti dorğa, boyl şişə taxıf közün üsdə qoy (Tovuz)
(Borçalı) bax boyl
(Barana, Qazax) bax boyl. – Buroyu qutardı, boylam genə götdi oxudu (Qazax); – O bizə gəldi, boylam ikisi öyənə getdi (Barana)
(Culfa) görmək, baxmaq. – Bılar istədilər boyluyalar
(Qazax) bax boyl
(Qazax) bax boyl. – Boylom bullar gedillər yeylağa, orda Kərəm İsgəndəri görör
I (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Yardımlı, Şəki) hamilə. – Mahmudun qızı də:sən boyludu (Ağdam); – Boyludu, bü:nəsaba: doğajaxdı (Bərdə); – Gəlin boyludu, a
(Füzuli, Qarakilsə, Qazax, Naxçıvan, Şərur, Tovuz, Zəngilan) bax boyl. – Boylum padşax gəldi qojanın yanna (Qazax); – Boylum getdıx çıxdıx əvə (Zəngil
(Lənkəran) uşaq oyunu adı. – Haram basmasan, boymayoxun oynaram
(Qazax) bax boyl. – Boyol orda munu vurdular
(Xanlar) xoş ətirli yabanı bitki adı
(Qax) çardağın üst dirəyi. – Analıgil buqün boytur durquzuylar
(Qazax, Şəmkir, Tovuz) bax boyl. – Kişi apardı, boyul pulu sanadı, verdi ona; – Boyul Salah orda qaler, boyul o kəndin adı qaler Salahlı (Qazax); – Bo
I (Ağdam, Bərdə, Qazax, Şəmkir, Şuşa) araba və ya kotana qoşulan cüt öküz, kəl. – Üş boyun qoşmuşdux, gənə yoxuşu çıxa bilmirdix’ (Ağdam); – Yerə baxı
(Ağdam, Gədəbəy, Xanlar) yaxalıq. – Urbaşqamın boyunduruğu kirrənif, heş geyməli dö:ül (Ağdam); – Köynəyin boyunduruğu dar oluf (Gədəbəy)
(Qazax) bərabər, ağzına qədər dolu. – Haraveyi otnan boyvaboy dolduruf gətirdix’, danalara bir həfdə çatar
I (Gəncə, İmişli, Yevlax) dişi qırqovul. – Quşun xoruzu bəzəkli olar, bozı yox (İmişli); – Bü:n bir boz vurdum (Yevlax); – Qızılquşnan üş boz aldırdım
(Laçın) otsuz yer
I (Borçalı, Füzuli, Şəmkir, Tovuz) yerli qoyun cinsi. – Bozax bizim yerin qoyunlarıdı, yunu seyrəx’di (Tovuz); – Bu bozax yunudu (Şəmkir) II (Füzuli)
(Qazax) yöndəmsiz. – İmamqulunun kiçix’ gedəsi illaf bozalapert oğlan oluf
(Ağbaba) yabanı bitki adı
(Daşkəsən) keçmişdə olan tüfənk növü. – Bir bozalısı vardı o vaxdar bavamın
(Gəncə) səhər alaqaranlığı. – Hələ bozarantıdı, göz-gözü görmür
(Kürdəmir) dalaşmaq, sözləşmək. – Boş şeydən ötri bozarışmağ ayıbdı
I (Ağdam) xarablaşmaq, sərtləşmək, pozulmaq (hava haqqında). – Hava yaman bozarıf, qarramasa yaxşıdı; – Hava bozarıf, də:sən, yağış yağajax II (Ağdam,
(Gəncə) boz rəngə çalmaq. – Bu buzoy yekəldix’cən tükü bozartdaxlanır Boz ay (Qazax, Naxçıvan, Şəmkir, Tərtər, Tovuz) – qışın son ayı
(Gədəbəy) quş adı
(Bakı, İsmayıllı, Qazax, Salyan) sac üzərində bişirilən mayasız çörək. – Bozdamac, əlim xəmirri, qarnım ac (Bakı); – A Şa:nisə xala, bozdamacı bişirib
I (Füzuli, Gəncə, İmişli, Qax, Qarakilsə, Mingəçevir, Şəmkir) 1. oxşayaoxşaya ağlamaq (Füzuli, İmişli, Qax, Qarakilsə, Mingəçevir)
(Goranboy) doğramac. – Güllü qarı bir boşqaf bozdamaş qayrıf yedi
(Cəlilabad) bax bozdamax (1-ci məna). – O qız nöşün bozdey?
(Beyləqan) dalaşmaq, deyişmək, sözləşmək. – Rəhim mənnən bozdaşdı; – Yaman bozdaşdıx o günü dədəmnən
(Füzuli, Kürdəmir) yemiş növü. – Bozdəli sulu yemiş olur, çox yeməli olur, irəngi boz, özü də kövrəx’ olur (Füzuli); – Cərco qo:nu bozdəliyə şirinnikd
(Kəlbəcər) sıyıq xörək. – Nənə, bir boze bişir
(İmişli) qoyun xəstəliyi adı
(Culfa) qoyun xəstəliyi adı. – Qoyunu bozvurması tutanda əmcəyi kor olur
(Ağcabədi, İmişli) quş adı. – Bozyorğa kəx’lix’ boyda olur, şorannıx yerrərdə çox olur (Ağcabədi); – Qabağımda bi bozyorğa səkiyirdi (İmişli)
(Şamaxı) bax bozdanmax II
(Şəmkir) bax bozdamac
(Bakı) bax bebə. – Nə yaxçı böbədü bu! – Adə, sən lap böbəyimişsən ki
(Qax) bax bəbəcül
(Qazax) axar suyun qarşısı kəsilərək əmələ gətirilən gölməçə
(Ağdam, Bərdə, Gəncə, Qazax, Oğuz, Şəmkir) mozalan. – Daneyi bö:ələx’ sancıf qaçer (Qazax); – Bö:ələx’ dağda çox olur, heyvana əziyət verir (Gəncə); –
I (Çənbərək, Daşkəsən) mozalanın sancması nəticəsində o tərəfə-bu tərəfə qaçmaq, şıllaqlamaq. – Mallar bö:ələx’lənəndə kürnəyə qaçellar (Daşkəsən); –
(Qazax) qızışdırmaq, acıqlandırmaq, əsəbiləşdirmək. – Məmməd Hasanı bö:ələx’ləndirif Vəliynən dalaşdırdı; – Ə, bö:ələxləndirmə onu, qoy otursun yerind
(Gəncə, Qazax, Tovuz) gölləndirmək məqsədilə axar suyun qarşısını kəsmək. – Əşi, suyun qavağını böəmə, qoy bəriyəlsin (Gəncə); – Gedirəm su:n qavağını
(Füzuli) kobud, tərs. – Mərdan böhüdə adamdı
(Zaqatala) böv. – Bura böqlə doludu