(Balakən) araba çarxının topu
(Kürdəmir) zərli qalın parça
(Lənkəran) gölməçə
(Culfa) 1. b a x mor I 2. b a x mori. – Mürsəl qapı:n morısın sındırıb
(Ordubad) qapıya qıfıl vurmaq üçün halqa. – Qıfılı vırıyux moriya
(İsmayıllı) kərtənkələ. – Koldan morqulunc qaçtı
(Ağcabədi) sübh. – Oxtay dünən mormordan gəlmişdi kin, dur gedəx’ Ağcabədiyə
(İmişli) ağlamaq (dəvəyə aiddir). – Balası öləndə yazığ dəvə morreyır
(Bərdə) qonur, çal (rəng). – Mortdax tut elə mor tutdu
I (Ordubad) damdakı küləş və qamışın üstünə yayılan palçıq. – Əvin morusu tökülüb II (Salyan) bax mora
(Şəki) toxumdan təzəcə çıxmış baramaqurdu. – Morziyə tökülən yarpağı xırda döyüllər dəhreynən, imişax döyüf töküllər
(Laçın) laləyə bənzər bitki
(Ağbaba, Borçalı, Çənbərək) qalmaqal. – Hər işin içinnən bir motmotu çıxardırsan (Ağbaba); – O, aralığa elə bir motmotu salıf kın, gəl görəsən (Çənbər
mosu qoz: (Ucar) iri qoz növü. – Mosu qozun ləpəsi bö:ük olur
(Başkeçid, Borçalı) moruq. – Moş çox yeməli olor
(Karvansaray) kök (adam). – Nəa:man moştandı bizim bəzi arvaddar
(Bərdə) uşaq oyunu adı. – Motalamotalda dörd-beş uşağ oynuyur
(Oğuz) sarı rəngli çiçəyi olan bitki. – Motalçiçəyi motala qatılır
(Qazax, Şəmkir) turşaşirin meyvəsi olan kollu ağac. – Çımxır qaraxat döy, içində motmotu da var (Qazax); – Çətin dərədə yaman motmotu var (Şəmkir)
(Qax) erkək keçi
(Bakı) 1. yas 2. bəla
(Cəbrayıl) zoğ. – Almanın dibinnən bir yaxşı mov qalxıb
(Laçın) boyana (şüyüdə oxşar bitki)
(Tərtər) ətirli çiçək növü. – Moyçiçə:i dağda pitir, çaya saldın, çayı ətirri eli:r
(Çənbərək) əxlaqsız. – Moyda adamı yörəndə başım ağrıyır
(Əzizbəyov) bax moyda
(Ucar) ciftləşmək həvəsinə düşmək; ciftləşmək həvəsində olmaq (pişiyə aiddir). – Pişik moyuxub
moza tutmax: (Cənubi Azərbaycan) hürküb qaçmaq. – Sarı inək moza tutdi
(Goranboy, Yevlax) uşaq oyunu adı. – Mozadaşı xırda uşaxlar oynuyur
(Salyan) üzüm qurudulan yer
(Bərdə, Yevlax) uşaq oyunu adı. – Mozamozanı ancax yazda oynallar (Bərdə)
(Şərur) uşaq oyunu adı
(Bərdə) uşaq oyunu adı. – Mozmozda on nəfər oynuyar
I (Borçalı) xəsis. – Mozu adam pulunu xaşdamaz, malın yeməz II (Borçalı) kal, yetişməmiş. – Mozu meyvə yeməli olmaz, adam yesə, naçağ eliyər III (Cəbr
I (Xanlar) bax mozu II. – Ay uşax, mozux alıncanı ye:yirsiniz, bir gün ajı qusajaxsıηız II (Cəbrayıl) keçəl
(Bakı) meyvə qurutmaq üçün xüsusi yer
(Cənubi Azərbaycan, İrəvan) büzdüm
(Lənkəran) qıf
(Qazax) gödək
(Oğuz) yerkökünə oxşar bitki. – Mödüyü yerdən çıxarıf elə kök kimi yi:llər
(Qazax) bax modyam II ◊ Mödyəm getməx’ – kömək etmək. – Gəvə toxuyanda arvatdar bir-birinə mödyəm gedir
I (Ağdaş, Biləsuvar, Culfa, Əli Bayramlı, Gəncə, Goranboy, Göyçay, Masallı, Mingəçevir, Kürdəmir, Şamaxı, Şərur, Ucar) 1
(Ağdam) çəpərləmək
(Culfa) xəstəlik adı. – Möhrüqa başınnan tutar öldürər
möhüb düzməg: (Cəlilabad, Mingəçevir, Şamaxı, Şəki) əl tutmaq, kömək etmək. – Elə olmaz ki, onın möhübin düzmiyəsən, işi də düzəlmiyə (Cəlilabad); – M
(Bakı) bax memə
(Kürdəmir) zəif (gözə aiddir). – Qocaldığına gözü mördi
(Qubadlı) tənəyin kəsilmiş qolu. – Ocağa bir az mörə at
(Kürdəmir) 1. pas. – Qəmələtini mörgə tutup, heş kəsmir 2. çirk
(Kürdəmir) bax mörgə. – Yağlanmadığına mörgənə kəsib baltanı tərk eliyəcək; – Qav-qacağı mörgənə tutup, yümürəm deyin