(Astara, Lənkəran) Novruz bayramının gəlişini bildirmək üçün oxunan mahnı
(Şəki) novruzgülü. – No:ruza çiçəyi noruzda açar
(Şamaxı) məc. qaraqabaq. – Sən də lap no:ruzbulağı kimi orda bir kəlmə danışırsan
(Cənibu Azərbaycan) bax no:ruza
(Salyan) Novruz bayramında uşaqların qapı-qapı gəzib şirniyyat yığması. – No:ruznisə mart ayında olar
(Gədəbəy) camış balası
(Şəki) cığır. – Yusif no:vaynan dağın başına çıxdı
(Göyçay) çul
(Gədəbəy, Hamamlı, Şəki) bax navat. – Mq: novat çatıcaxdı hindi (Şəki)
(Qax) ağac oyuğu
(Qazax) nov
(Gəncə, Qazax) 1. sözə baxmayan (Qazax). – Bu Əhməd nə noydərəmət adamdı. – Noydərəmət adamnan xoşun gəlmir (Gəncə) 2
(Şəki) taxtaya naxış vurmaq üçün rəndə. – Nozarı mq: ver
(Gədəbəy) çökək yer. – Nö:əx’də öycüx’ quruf də:n oğluη
(Zəngilan) qaynadılmış buğda ilə kişmiş, küncüd və s. qarışığından hazırlanan yemək adı. – Nögüdü qışda pişirif ye:llər
(Qax) meşəlik
(Quba, Şamaxı) acgöz, çoxyeyən. – Nökisə uşağ adami biyabır elər (Quba)
(Qəbələ, Quba, Şəki) bax nökisə. – Nöksə adamın gözi həmməşə oyandabuyanda olar (Şəki)
(Axalsxi) danlamaq. – Kərim gədiyi gündə nöqtəliyir, heş vejinə də döyül
(Gədəbəy) tamahkar. – Həşəm Ədil də birəz nöslədi
(Bakı, Şamaxı) nə üçün? – Nöşün mıni mənə dimədün? (Bakı)
(Bakı) bax nöyüs
(Bakı) tamahkar
(Gədəbəy, Qazax, Tovuz, Şuşa) nə əcəb, nə yaxşı. – Nö:üz bizə:lmişdin? (Qazax); – Nö:üz cavannar səni yatağa buraxdı? (Gədəbəy)
I (Çənbərək, Kürdəmir, Qazax) bax noydərəmət 1. – Hasan nöydərəmətin biridi, ona heş nə demə (Qazax) II (Çənbərək, Gədəbəy, Qazax, Tovuz) bax nodərəmə
(Ucar) quş adı. – Nöyüçcənin əti yeməlidi, ama biz yemirik’
(Gədəbəy, Şuşa) nəfs. – O, çox pis nöyüsdü uşaxdı (Gədəbəy)
I (Gədəbəy) bax no:ar. – Məsmənin cejiminin nu:arı lap xoşuma gəldi II (Ağdam) suyun əmələ gətirdiyi kiçik xəndək
(Sabirabad, Salyan, Zəngilan) bol. – Bıyıl il nubah gəlif (Zəngilan)
(Sabirabad, Salyan, Zəngilan) bolluq
(Quba) burnunda danışan. – Sən də nuğ-nuğ olma
(Quba, Tabasaran) iribuynuzlu <heyvan>. – Bizim kəndə dört dənə nuğay inəg gətirdilər (Quba)
(Bakı) bax noğala
(Qazax) adət, dəb. – Toyda qapı basmax nuxusdu
(Mingəçevir) bax nimdar
numud vermeg: (Bakı) öyünmək, lovğalanmaq
(Cəbrayıl) kobud adam
(Quba) armud növü adı. – Həsən nurunburun armudu dərib gətirdi
(Quba) qanun, qayda. – Hər yerdə bir nusq var
(Ağcabədi) xəlvəti iş görən. – O, nusqanın biridi
(Gəncə) ara həkimlərinin göstərişi ilə dərmanlar hazırlayıb satan. – Nusqabənt Kərimin tükənində nə desən var
(Çənbərək) nişan almaq. – Bürəbütdəni elə nuşqulladım kın, əlimnən daş açılanda dombalağ aşdı
(Cəlilabad) bax navar (2-ci məna)
(Xaçmaz) bax navur I
(Mingəçevir) kolluq
I (Cəbrayıl, Ordubad, Zəngilan) tənbəl. – Həsən çox nuzuldu (Ordubad) II (Ordubad) inadkar
(Şamaxı) bax muzula. – Anamın nuzulası tutıb, başın götürə bilmir
(Lənkəran) tər iyi
(Quba) səpki ◊ Nübarək olmağ – səpmək. – Keçən gecə sifətim nübarəy oldu
(Naxçıvan, Şərur) təsadüfən