“Çamırlanmaq”dan f.is
f. 1. Palçıq olmaq, bataqlaşmaq. Küçə çamırlanmışdı. 2. Çamıra (palçığa) bulanmaq, çamırla örtülmək, çamıra batmaq
“Çamırlaşmaq”dan f.is
f. Çamır halına gəlmək, bataqlaşmaq
sif. Palçıqlı, lilli, lehməli, bataqlı. Görsəm çamırlı bir küçədə oynayır haçaq; Çılpaq, ayaqyalın, başaçıq bir dəcəl uşaq
is. 1. Çamırla, lehmə ilə, palçıqla örtülü yer; çamır çox olan yer; palçıqlıq. 2. köhn. Qıçları, dizləri çamırdan qorumaq üçün meşindən və ya başqa ma
is. 1. İçi oyulmaqla ağacdan (taxtadan) hazırlanan qab növü. Çanağa un tökmək. – …Kənarda taxtadan qayrılmış bir neçə su çanağı var idi
sif. Çanağı olan, bədəni çanaqla örtülmüş (bax çanaq 2-ci mənada). Çanaqlı bağa. Çanaqlı ilbiz. – Çanaqlı yastıca yarpaq yığımına başlanan zaman öz yu
is. Az və xırda şeylər qoyub daşımaq üçün parça, dəri və s.-dən tikilən kisə. Poçtalyon çantası. Patron çantası
sif. Çantası olan, əlində və ya çiynində çanta gəzdirən. Çantalı poçtalyon. – Bir azdan çiyni çantalı Rüxsarə ilə Ziba gəlib çıxdı
is. 1. Mətnin mətbəə üsulu ilə yığımı. □ Çap etmək – bu üsulla nəşr etmək, dərc etmək. Bu kağızların heç birini biz çap etməmişik, necə ki oxucularımı
is. Ət çapmaq üçün işlədilən kəsici alət; ət baltası. Çapacaqla ət doğramaq
is. zool. Çoxalmaq, bəzən də qışlamaq üçün çaylara keçən bədəni yanlardan basıq balıq. Siyənək balıqlarının – külmə, çapaq, çəki, suf, nərə növləri va
“Çapalamaq”dan f.is
f. 1. Ağrıdan, qızdırmadan və başqa bir səbəb üzündən çırpınmaq, bədəni sarsılmaq, əl-ayağını oynatmaq
is. 1. Keçmişdə: atla bir yerə məktub, əmr, xəbər aparıb-gətirən şəxs; qasid, yamçı. [Həcər] kağızı yazıb, başını bağlayıb, verdi bir çapara ki, apar,
zərf Yüyürərək, yüyürəyüyürə, qaça-qaça, tez, becid, cəld. Çaparaq getmək. – [Qaraş:] Budu, Əziz çaparaq gəlir, görək nə xəbər gətirir
“Çaparaqlamaq”dan f.is
f. 1. Çaparaq getmək və ya gəlmək; yüyürmək. Uşaq çaparaqladı. 2. Atı bərk sürmək; qovmaq. Atlılar kəndin içi ilə başıaşağı çaparaqlayıb böyük darvaza
is. tar. Keçmişdə: çaparların poçt yolunda bir-birini əvəz etmək və ya atlarını dəyişdirmək üçün durduqları yer, poçt məntəqəsi
is. Mətbəənin çap sexi işçisi
is. Çapçının sənəti, işi. Çapçılıq kursu
is. Mətbəə, poliqrafiya. Çapxana işçisi
“Çapıb-talamaq”dan f.is
bax çapmaq 3-cü mənada. Mirzə Fətəli öz dövrünün heç bir bacarığı olmayan, başqalarının hesabına yaşayan, quldur dəstələri düzəldib, karvanları çapıb-
is. 1. Bədənin hər hansı bir yerində sağalmış zədə yeri, yara yeri, yarıq izi. Əjdərin alnında kiçik bir çapıq qalmışdı
“Çapılmaq”dan f.is
məch. Çapacaq, balta və s. kəsərti ilə parçalanmaq, doğranmaq, yarılmaq, yaxud yaralanmaq. Qəhrəmanın sol üzü çapılmışdı
“Çapı(r)tmaq”dan f.is
f. Çapmaq, bərk sürmək (adətən at haqqında). Yenə çapırdacaq atını külək; İsti ocaqları soyudacaqdır
is. Çapmaq işi, çapma (at haqqında). Tərlan qızğın bir çapışla irəli atılır, qabağına nə gəlirsə vurub keçirdi
“Çapışmaq”dan f.is
qarş. At çapmaqda yarışmaq. Budur, aşağıdan üçüncü dolaydan başıyuxarı iki atlı çapışır. C.Məmmədquluzadə
is. Soyğunçuluq məqsədilə silahlı basqın; quldurluq, çapovulçuluq, yolkəsmə, çapqınçılıq. Qubernator həmişə deyirdi: – Çaparxanaların hər birində Rəhi
is. Çapqınla məşğul olan adam; quldur, soyğunçu, çapovulçu, yolkəsən. Çapqınçı dəstəsi
bax çapqın. Əslən mühit və şəraitə görə gözüaçıq olan bu namuslu arvad böyük analıq duyğusu ilə başa düşmüşdü ki, bu çapqınçılıq, oğurluq elə belə qal
Adətən silah adlarının əvvəlinə gətirilərək, onların lülələrinin diametrini (ölçüsünü) göstərir; kalibrli
“Çapmaq”dan f.is
f. 1. Çapacaq, balta, külüng və s. ilə parçalamaq, doğramaq. Ət çapmaq. Odun çapmaq. – Belə ki, hansı kənd Şurasının adamı harada işləyəcək, nə qədər
1. bax çapqın. 2. bax çapqınçı. Çapovul Osman paşa; Şirvanı tutdu daşa. M.Müşfiq. Görünür, rəis yaylaqda asayiş düzəldəcək, çapovulların qabağını alac
bax çapovul 1-ci mənada. [Qazan xan Quldurbaşıya:] Sənin oğullarını əllərində qılınc çapovulçuluqda, basqınçılıqda tutdum, yataqdan gətirmədim, qorxaq
is. [rus.] tar. Padşah; rus padşahı. Çar istibdadı. – Çar zamanı idi, istibdadın ən şiddətli, ən qızğın vaxtı idi… E
zərf [fars.] Əlacsız, istər-istəməz, məcburən, zorla. Molla nə qədər üzr istəyirsə, mümkün olmur. Axırda çar-naçar nişan alıb atır
[fars.] 1. bax talvar 1-ci mənada. Əlli qədəm bir-birindən aralı çadırların aşağı tərəfində ağacdan bir çardaq tikilib… M
sif. Çardağı olan, talvarlı. Çardaqlı həyət. Çardaqlı ev
is. [fars.] 1. Bir şeyin əldə edilməsinə, bir nəticəyə gəlməyə, çətin bir məsələnin həllinə mane olan əngəlləri aradan qaldırmaq üçün lazım olan çıxış
1. zərf Əlacsız, əlacı kəsilərək, məcbur olaraq, naçar. Durdum, mağaranın ağzından içəri baxdım. Bir şey görmədim, çarəsiz mağaraya girdim
is. Çarəsi, əlacı, çıxış yolu olmayan bir vəziyyət; əlacsızlıq, acizlik. Öz çarəsizliyindən utanan xalq məbhut çocuqlar kimi yan-yörəsinə baxırdı