bax çarpaz 1-ci mənada. Professor əynini qalınlaşdırdı, aşırmaları çalın-çarpaz keçirdi. B.Bayramov
bax çırpı. [Ovçu:] Çalıçırpıdan, otlardan qayırdıqları kiçik daxmalarda gizlənib bir əlilə torun ipini tutar
“Çalıb-oxumaq”, “çalıb-çağırmaq”dan f.is
f. Bir havanı musiqi alətində çalaraq oxumaq. [Cavanlar] Yusifgilə təklif etdilər ki, bir az çalıb-oxusunlar
“Çalıb-çapmaq”dan f.is
f. Talamaq, çapmaq, soymaq. [İbrahim xan:] …Fətəli də acığa düşür, o da bizim kəndi-kəsəyi çalıb-çapır
“Çalıb-oynamaq”dan f.is
f. Musiqinin müşayiətilə oynayıb şənlənmək. Cavanlar çalıboynayırdılar
is. zool. Sərçələr dəstəsindən başı tünd-qırmızı olan və kolluqları sevən quş
is. Otu dəryaz, kərənti, ya maşınla çalmaq işi və bu işin başlandığı vaxt; biçin
is. Biçinçi, otçalan, kərəntiçi
“Çalınmaq”dan f.is
məch. 1. Musiqi alətində ifa edilmək. Bu sırada yandakı görünməz məzarlıqda həzin və xəfif bir ahəng ilə çoban düdüyü çalınmağa başlar
zərf Çox çalışaraq, əziyyətlə, zəhmətlə, çətinliklə. [Sevil Gülüşə:] …Əvvəllər yoxsul idik, gündüzləri çalış-vuruş, əlimizə düşən bir parça çörəyi axş
“Çalışdırmaq”dan f.is
icb. Çalışmağa, səy etməyə, işləməyə məcbur etmək; işlətmək. [Yaşlı kişi:] [Tacir] …idarəsində çalışdırdığı əmələcatını da özü kimi pak etiqadlı, dind
“Çalışıb-vuruşmaq”, “çalışıb-çapalamaq” dan f.is
f. Çox çalışmaq, həddən artıq zəhmət çəkmək. Çalışıb-vuruşub ev tikmək
sif. Çalışan, canyandıran, səy və qeyrət göstərən; cəhd edən, zəhmətsevən. Çox çalışqan adamdır. – Araz çalışqan, zəhmətsevən, öz qüvvət və məharətinə
is. Çalışqan adamın xasiyyəti; zəhmətsevərlik, canyandırma, səyetmə. Özü hər iş bilir, çox da zirəkdir; Çalışqanlıqda misli yoxdur, təkdir
1. “Çalışmaq”dan f.is. 2. is. Şagirdə evdə yerinə yetirmək üçün verilən tapşırıq. Fonetikadan çalışmalar
f. 1. Bir şeyi əldə etmək üçün səy göstərmək, əmək sərf etmək, səy və qeyrət göstərmək, cidd-cəhd göstərmək, əlləşmək
“Çallanmaq”, “çallaşmaq”dan f.is
f. Çal olmaq, bozarmaq. Gömgöy olan bir taxıl, görürsən, bir gün çallayıb, bir gün ağarır, vağanıyır, bir azdan tökülür, çürüyür
“Çalmaq2”dan f.is
“Çalmaq1”dan f.is. Kamançada çalma
is. 1. Başa sarınan sarıq. Hind kişilərinin başında çalma vardı. ◊ Çalma çalmaq (vurmaq) – başına çalma sarımaq
f. Çalğı2 ilə süpürmək; çalğılamaq. Dünənki kimi bu gün də Hüseyn böyük xırmanın qırağını əvvəlcə çaldı, sonra şanaladı
f. Çalma kimi başına sarımaq. [Abbas:] Götür, çək sürməni qaşına, gəlsin; Çal əyri çalmanı başına, gəlsin
f. 1. Çalğı alətində bir musiqi nömrəsi icra etmək, çalğı alətini səsləndirmək. Tar çalmaq. Dumbul çalmaq
sif. 1. Başında çalma olan (bax çalma3 1-ci mənada). Çalmalı seyidin son sözləri eşidildi. Mir Cəlal
is. 1. Səpələnən və ya un kimi şeyləri götürmək üçün yanları azacıq yuxarı əyilmiş, bir tərəfi açıq, qısadəstəli alət
sif. Çalov şəklində olan, çalova oxşayan (bax çalov 1-ci mənada)
is. Odun və s. qırıntısı; talaşa. Mürsəl kişi səhər tezdən qalxıb odun yararkən palıd kötüyündən bir çalpanaq qopub üzünə dəydi və qaşlarının arasını
sif. Başında çalrəngli papaq olan, başına çalpapaq qoymuş. Maarif şöbəsi müdiri çalpapaq, hündürboylu, qaraüzlü birisi idi
sif. və zərf Bir-birinə qarışmış; dolaşıq, qarışıq, qat-qarışıq. [Surxay Aydına:] O gün gördünmü, doktor da dedi, zehnin, təsəvvüratın çalpaşıq işləyi
bax çalbaş(lı). Sədrin otağından ucaboy, uzunsifət, çalsaç, səliqəli geyinmiş bir kişi çıxdı. Mir Cəlal
sif. Saqqalı ağarmağa başlamış, saqqalı çallaşmış. Ho! Ho! – deyə alçaqboylu, çalsaqqallı, gün altında işləməkdən kobud əl və üzü qaralmış arabaçımız
is. [rus. чемодан, əsli fars. camədan] Paltar və b. şeylər saxlamaq və aparmaq üçün qulplu qutu şəkilli qab
is. 1. Palçıq, lil, lehmə. Qışda hər yanda lil, çamır palçıq; Yayda tozdan havası olmur açıq. A.Səhhət