sif. Qorxulu, dəhşətli. [Münəccimbaşı:] Nə lazım olmuşdu ki, belə vəhşətli xəbəri … verib, bu qalmaqala səbəb ola
sif. 1. İbtidai halda olan, ibtidai mədəniyyət pilləsində olan; ibtidai. Vəhşi tayfalar. İnsanlar vəhşi halında yaşadıqları zaman
zərf və sif. Vəhşi kimi; amansızcasına, azğıncasına. Vəhşicəsinə öldürmə. Vəhşicəsinə hərəkət. Vəhşicəsinə rəftar
“Vəhşiləşmək”dən f.is
f. Vəhşi halına gəlmək
is. 1. Vəhşi heyvanın halı, vəziyyəti, xassəsi. Pələngin vəhşiliyi. 2. Vəhşi hərəkət, azğınlıq, qudurğanlıq
sif. [ər.] Vəhşi xasiyyətli, vəhşi, mədəniyyətsiz, çox qaba, azğın
[ər.] bax vəhşicəsinə. Vəhşiyanə hərəkət
is. [ər.] Vəhşilik. Lənət olsun o günə ki, maarif və mədəniyyət qapıları bizim üzümüzə bağlanıb, bizi cəhalət və vəhşiyyət vadisində sərgərdan qoydu
is. [ər.] İslam dini etiqadına görə, bir fikir və ya hökmün Allah tərəfindən peyğəmbərə ilham olunması, çatdırılması, verilməsi
is. [ər.] 1. Bir işi görmək üçün birisinə verilən hüquq; vəkillik. Mələkənin hüzuruna göndərilən heyətə geniş vəkalət verilmişdir
zərf [ər.] Vəkalət yolu ilə, vəkalətlə
is. [ər. vəkalət və fars. …namə] Vəkillik kağızı; birinin bir işi görmək üçün vəkil olduğuna dair vəkil edən şəxs və ya idarə tərəfindən verilən sənəd
is. [ər.] 1. Vəkalətə əsasən iş görən şəxs. [Səkinə xanım:] Mənim bu saatda nə atam var, nə anam, nə qardaşım; özüm öz vəkiliməm
is. Vəkilin gördüyü iş, vəkil vəzifəsi. □ Vəkillik etmək – 1) vəkil sifəti ilə məhkəmədə və s.-də başqasının işini aparmaq; 2) başqasının əvəzinə danı
is. [ər.] Baş vermiş hadisə, macəra, qəziyyə
is. [ər.] İslamiyyətdə: dini məqsədlə bir şəxs tərəfindən hər hansı bir iş üçün təxsis edilən və ya bağışlanan mal-mülk, pul və s
is. [ər.] Vəqf olunmuş şeylər – mal, mülk, pul və s. (bax vəqf)
[ər.] bax vəqfnamə
is. [ər. vəqf və fars. …namə] Bir vəqfin şərtlərini və idarə olunma qaydalarını müəyyən edən sənəd (bax vəqf)
[ər.] bax vaxt
bağl. köhn. Bir zaman ki, bir halda ki, elə ki, o vaxt ki. Vəqta ki qopur bir evdə matəm; Təşkil edilir büsati-ehsan
is. Alt tərəfindəki oyuqlara balaca daşlar keçirilmiş, yaxud yan-yana dəmir dişləri olan ağacdan, taxtadan qayrılmış ibtidai xırman aləti (taxıldöyən
bağl. [ər.] klas. Lakin, amma, ancaq, fəqət
is. məh. Bir yaba dolusu, bir yabanın götürə biləcəyi qədər ot, kol və s.; şələ, qucaq. Qaranlıq çökəndə Qaraxan Məcidin qəbri üstə bir vələ tikan odl
is. [ər.] köhn. Uşaq, oğul, övlad. Amandı! Qoymayın, övladınız azıb çıxa yoldan; Ola bu yaxşı vələdlər yaman; Bu boydabu boyda! M
is. Göz qapağı
is. bot. Taxıl fəsiləsindən dənli yem bitkisi
is. bot. Oduncağı bərk, qollubudaqlı hündür meşə ağacı. Vələs Azərbaycanın aşağı dağ qurşağı meşələrində ən çox yayılmış ağaclardandır
[ər.] Ərəbcə bir tərkib olub, azərbaycanca ancaq uzunçuluq mənasında işlənir. Vələzzalin söyləmə (uzunçuluq etmə)
is. [ər.] 1. Hami, himayəçi. 2. Yaxın dost. 3. Ağa
bağl. [fars.] klas. Amma, lakin, fəqət. Dedi: əsirgəməm bir qaşıq qanı; Vəli laf vuranlar gen gündə hanı? Q
is. [ər.] 1. Padşahın yerini tutmalı olan şəxs. Vəliəhd bu etimadsızlığı … sərdar Rəşiddən gördüyü üçün, onlarla çox etinasız bir surətdə görüşdü
is. Taxt-taca sahib olma qaydası. Hidayət ağanın düzəlib işi; Vəliəhdliyi möhkəm olubdur. Q.Zakir. Azərbaycanlılar Qızıl Arslan tərəfindən vəliəhdliyə
is. məh. Çör-çöp. Bir bağ vəlim tapammır biçarə yandıra; Möhtacdır özü və əyalı hərarətə. M.Möcüz
is. [ər.] köhn. Birini böyüdüb bəsləyən, saxlayan, boynunda haqqı olan adam
[ər.] köhn. bax vəlinemət. [Münəvvər xanım:] Ana, insaf elə, mürüvvət elə, insan da Qulam xan kimi nakəsdən ötrü öz vəliyyün-nemətinə ağ olar? M
“Vəlləmək”dən f.is
f. Xırmanda taxılı vəl ilə döymək
is. Səs-küy, gurultu-patırtı, həyəcan, çaxnaşma, qarmaqarışıqlıq. O gecəki vəlvələdən ancaq bunu görə bildim
is. bot. Qabığı ağ, bərk oduncaqlı meşə ağacı. Neçə il qabaq quruyub çığrığa dönmüş yoğun vənlərin qabıqları çürümək üzrə idi
“Vəngildəmək”dən f.is
f. Vurulmaqdan və ya başqa bir səbəbdən yazıq-yazıq, ucadan səs çıxarmaq (it haqqında)
icb. Vəngildəməsinə səbəb olmaq
is. Vurulmaq və ya başqa bir səbəb nəticəsində ağrıdan itin yazıq-yazıq çıxardığı səs
is. məh. Əkin və ya otlağın biçilməli olan bir sahəsi. Sərvinazın manqa üzvləri vəri başa vurub geri qayıtdıqda yenə də nəşəli idilər
bağ. [fars.] Mömin, dindar olma