[ər.] сущ. вакъиа, хьайи са кар, кьиса.
VƏQ’Ə ə. 1) əhvalat, macəra, hadisə; 2) müharibə, dava. Vəq’ei-əzim böyük hadisə, tarixi hadisə; vəq’ei-süqut yıxılma, düşmə hadisəsi
vəqə bax əhvalat
сущ. устар. случай, происшествие
vəqə